Thragedium: nog nooit van gehoord. Ergens logisch want de band heeft al twintig jaar geen nieuw werk meer uitgebracht (en mogelijks nergens opgetreden). Opgericht in 2001 in Lissabon, Portugal, heeft de band echter wel in drie jaar tijd twee albums uitgebracht. ‘Lisboa Depois De Morta’ is dus hun derde album. En wat voor één: voor mij nu al een die zeer hoog zal scoren in mijn eindejaarslijstjes. Een zeer aparte sound: een mix van folk, doom, een mythische sound, koorzangen, klassieke Portugese gitaar, cleane zang en lichte grunts en zelfs funeral doom zoals op ‘The Old Oak And The Mandrake’, een gewoon waanzinnig goed nummer. Over gans het album hangt een aparte sfeer alsof er oude Portugese medicijnmannen rondwaren. Je wordt als het ware in die sfeer opgezogen. Zeer indringend en apart maar o zo mooi. Een geweldige mix van folk en doom. Desolaat en erg gevoelig bij momenten, maar ook licht agressief en melodieus tegelijkertijd. De eerste drie nummers zijn alvast toonbeelden van die sfeer en absolute top nummers met ‘Lucefecit’ wat echt in je hoofd kruipt. De zang is afwisselend clean, grunt en koorzang en afwisselend in het Portugees en Engels. Één van de beste albums die ik ooit gehoord heb in dit genre . Ik vergelijk dit qua sfeer, muziek en niveau met ‘The Mantle’ van Agalloch, ook zo een geweldig album wat je telkens opnieuw weer wil horen. Hopelijk gaat deze band ooit eens op tournee want dit moet de max zijn, liefst in een kleine ingetogen zaal.

Bart Verlinde (100)

Alma Mater Records

Tracklist: 1. Desagregacao 2. Lucefecit 3. The Adorer 4. O Pacto 5. Terra Mae 6. Nations Fall 7. Pretireto Imperfeito 8. Um mal Necessario 9. Trimakisia 10. Lisboa Depois De Morta 11. The Old Oak And The Mandrake