Darkness Is My Canvas is een band die in 2017 werd opgestart in de Finse hoofdstad Helsinki. Het gezelschap combineert melodic rock, progressive rock en wat minimale accenten uit progressive metal hoek. Met de ep ‘White Noise’ is de band aan een tweede ep toegekomen. Je krijgt er zes tracks te horen die ons maar matig kunnen boeien. Zeker de kalmere, meer melodieuze stukken zijn niet echt “our cup of tea”, daar het geheel toch iets te veel neigt alternative rock en ons veel te zacht in de oren klinkt. Af en toe zorgt de band er wel voor dat we even opschrikken omdat een krachtiger en zwaarder fragment langs komt, maar dit gebeurt veel te weinig om ons echt volledig over de streep te trekken. Zeker de eerste drie tracks op dit schijfje kunnen ze ons maar heel matig boeien. Het tweede deel vinden we dan wel een heel stuk beter, maar tegen dan is het kalf reeds verdrinken. Volgens sommigen klinkt vocalist een beetje als een jonge David Bowie en daar horen ook wij heel af en toe wel iets van in zijn stem, al is het maar een heel klein beetje. Maar om een carrière uit te bouwen als die muzikale duizendpoot en grootheid, heeft Darkness Is My Canvas nog een heel weg te gaan.

Luc Ghyselen (60)

Inverse Records

Tracklist: 1. Fade Into The White Noise 2. Drown 3. Tilted Vision 4. Inverted 5. The Game 6. Salvation (Slava Ukraini)