Het Griekse On Thorns I Lay kent ondertussen het klappen van de zweep. De band werd opgericht in 1995 en deze Grieken hebben al heel wat albums op de markt gebracht. Hun nieuwste telg is het tiende in de rij en krijgt de naam van de band zelf (iets wat meer voorkomt bij debuutalbums maar who cares). Mijn eerste kennismaking met deze band was met het vorige album ‘Threnos’ en ik was direct fan van hun sound. Behoorlijke stevige doom met hier en daar een dosis death. De zang is uitsluitend grunt, wat ik persoonlijk ergens wel wat betreur. Pittige kost maar vooral de combinatie met de zwierige, melodische, atmosferische opbouw van de nummers en het bij momenten mooi pianospel zorgt voor een heel mooie sound. Hard en heavy en toch gevoelig in één: dat vergt topklasse. Ook op dit nieuwe album horen we deze sound terug en dit is dus opnieuw een topalbum geworden. Hou je van trage slepende gitaren met soms hevige uitbarstingen, desolate grunts, maar toch met een gevoelige ondertoon dan ben je bij On Thorns I Lay aan het juiste adres. Zeker een tip voor fans van de oudere My Dying Bride en Paradise Lost. Een mooie mix van doom en death is wat je te wachten staat.

Bart Verlinde (87)

Season Of Mist SOM 771

Tracklist: 1. Fallen From Grace 2. Newborn Skies 3. Crestfallen 4. Among The Wolves 5. Raise Empires 6. Thorns Of Fire