Post black metal is altijd één van mijn favoriete genres geweest: stevig genoeg om de metal fan in mij te bekoren en melodieus en emotioneel genoeg om mijn zachtere kant plezier te doen. En de combinatie van black metal en post metal is nu éénmaal een erg geslaagde mix. Laat er dan nog wat ambient en shoegaze aanwezig zijn en dan is het helemaal mijn ding. Welnu, ‘Endless Blue’, het vijfde album van het Italiaanse Deadly Carnage voldoet aan alle bovenstaande elementen. Dit is post black metal van de bovenste plank. Het doet wat aan de grootmeesters in dit genre, Alcest, denken. Toch zeker aan hun rustiger nummers van die band. ‘Dying Sun’ begint alvast prima: pittig en melodieus tegelijkertijd en de bij wijlen fluwelen zang is top. ‘Sublime Connections’ gaat stevig van start om dan heel rustig en gevoelig te worden: wat een nummer, het gevoel druipt er van af. ‘The Clue’ begint met een hypnotiserende riff en het zweverige, atmosferische doet aan ‘Shelter’ van Alcest denken. Steviger nummers zijn ‘Mononoke’ met een tempo wat aan Amenra doet denken alsook de zeldzame screams. ‘Moans, Griefs And Wails’ is een track waar vooral de drummer er een stevig tempo op na houdt. Dit is een topalbum en een erg aangename kennismaking met Deadly Carnage. Een band die blijkbaar oorspronkelijk pure black metal bracht maar nu geëvolueerd is tot een zeer goede post black metal sound, iets wat ondergetekende alleen maar kan toejuichen. Dit is een dijk van een plaat met speciale vermelding voor de voortreffelijke cleane zang.

Bart Verlinde (90)

A Sad Sadness Song

Tracklist : 1. Dying Sun 2. Sublime Connection 3. The Clue 4. Blue womb 5. Mononoke 6. Swan Season 7. Moans , Griefs and Wails 8. Unkown Shores