Voor de allereerste editie van Hell’s Balls, in Xpo te Kortrijk op 11 november, nodigden de organisatoren tien bands uit. Daar de organisatie in dezelfde handen is van die van het befaamde Alcatraz Hard Rock & Metal Festival vermoeden we (lees: “hopen we”) dat het niet bij één editie zal blijven. We hebben er dus goed hoop op dat dit een “blijvertje” zal worden in onze kalender. We zetten de tien bands even op een rijtje en geven je nog wat duiding mee, mocht dit alsnog nodig zijn.

Temptations For The Weak is een Belgisch metalcore gezelschap dat in 2010 van start ging. De heren zorgden ondertussen voor een ep en drie fel gesmaakte full-albums. Vooral hun laatste creatie, ‘falle From The Stars’ (2022), vinden wij een schot in de roos. En … tijdens live concerten kunnen de heren nog net iets meer!

Het eveneens Belgische Carnation staat voor death metal en dat sinds de opstart in 2013. De heren kloppen al een tijdlang op de deur van de internationale top in het (sub)genre en zorgden ondertussen voor een ep, twee splits, twee live albums en evenveel full-albums. Begin november mogen we het derde studio-album, ‘Cursed Mortality’, van dit gezelschap verwachten.

Nog meer Belgische geweld krijgen we met Bark, een band die in het Antwerpse in 2014 van start ging met muzikanten die hun strepen al eerder verdienden bij andere bands. Dit gezelschap zorgt voor een stevige mix van groove metal en en death ‘n’ roll. De heren zorgden reeds voor een ep en vier full-albums en daarvan is ‘Rambler Of Aeons’ (2022) het meest recente werkstuk van.

Het Griekse Suicidal Angels staat muzikaal dan weer voor thrash metal. Deze band werd in 2001 opgestart in Athene. In de discografie van dit gezelschap treffen we o.a. een ep en zeven full-albums aan. ‘Years Of Agression’ uit 2019 is daarvan het meest recente werkstuk.

Met het Finse Sonata Arctica begeven we ons richting power metal, maar dan wel een heel melodieuze versie van dat (sub)genre. Deze band ging reeds in 1999 van start en zorgde ondertussen reeds voor dertien full-albums, al moeten we wel meegeven dat de twee laatste creaties akoestische albums waren. De band teert vooral op de stem van Tony Kakko, zonder dat we de andere muzikanten in de verlegenheid willen brengen.

Het Nederlandse Asphyx werd in 1987 opgestart, maar de muzikale carrière van deze band toont ook enkele hiaten. Sinds 2007 wijzen de neuzen terug in dezelfde richting. De band zorgt voor death metal met ook veel invloeden uit doom in de sound. In de discografie van de band vind je o.a. tien full-albums en daarvan is ‘Necroceros’ uit 2021 het meest recente van.

Het eveneens Nederlandse Peter Pan Speedrock werd in 1996 in de buurt van Eindhoven opgestart. De heren zorgden met hun energieke mix van hard rock, punk, metal en rockabilly dat tal van concertzalen en festivalweides in lichterlaaie stonden. In 2016 vonden ze het genoeg, maar sinds 2022 is de band weer actief. Mogen we stellen dat de band toch ene beetje de “vreemde eend in de bijt” is?

Met Stratovarius, ook al een Finse band, keren we terug richting melodic power metal. Deze band werd in 1985 in de hoofdstad Helsinki opgestart al is er tegenwoordig niemand meer bij van de originele line-up. In de discografie van de band vinden we o.a. zeventien full-albums en daarvan is ‘Survive’ uit 2022 het meest recente werkstuk van.

Het Britse Carcass wordt beschouwd als een van de grondleggers van grindcore en goregrind. De sound van de band is ondertussen danig geëvolueerd zodat we tegenwoordig eerder over melodic death metal kunnen spreken als we het hebben over Carcass. De band werd in 1986 opgestart en hield het na tien jaar en vijf full-albums in 1996 voor bekeken. Sinds 2007 werd de band nieuw leven ingeblazen. Slechts twee nieuwe full-albums zagen ondertussen het levenslicht en daarvan is ‘Torn Arteris’uit 2021 het meest recente van.

Het Nederlandse Epica voor stellen zou hier eigenlijk niet meer nodig moeten zijn. Deze symphonic metal band staat immers reeds heel wat jaartjes aan de top. Terwijl de band in het begin ook wel wat gothic invloeden vertoonde zijn die nu compleet verdwenen en zoekt het gezelschap het eerder in de richting van death metal. Album na album weet Epica nieuwe zieltjes te winnen en tijdens live concerten zorgt de band er steeds voor dat niet enkel de oren verwend worden, maar ook de ogen. Een knappe podium aankleding en de nodige pyro’s zorgen immers steeds ook voor een visueel spektakel dat naadloos aansluit bij het belangrijkste aspect: het muzikale.

Negen bands: negen goede redenen om je ticket te bestellen. Dat kan via www.hellsballs.be waar je ook meer info vindt over deze eerste editie van Hell’s Balls.