Het is echt wel heel moeilijk om nog verrassend uit de hoek te komen indien je je als band beweegt in het vakje (female fronted) symphonic metal. De gevestigde waarden zorgen keer op keer voor knappe werkstukken en bands die al een tijdlang in de schaduw staan van die groten, raken daar moeilijk uit, laat staan dat je het als nieuwkomer moet proberen waar te maken. Dan moet je dus van erg goed huize zijn en iets hebben dat een andere band niet heeft. Dit is niet het geval bij Elegy Of Madness. Begrijp ons echter niet verkeerd: het gezelschap doet eigenlijk niets verkeerd, maar steekt echter nergens boven het maaiveld uit als je het ons vraagt. Deze band werd reeds in 2006 opgestart door gitarist Tony Tomasicchio nadat hij de deuren van Ragion Pura achter zich toe trok. Er zijn al heel wat wisselingen geweest in de line-up en ook voor dit nieuwe album, het vijfde sull-album voor de band, zien we nieuwe gezichten bij het gezelschap. De line-up bestaat tegenwoordig uit Larry Ozen (bass), Marco Monno (gitaar), Tony Tomasicchio (gitaar), Francesco Caputo (drums) en kersverse aanwinst Kyrah Aylin (vocals). We krijgen elf goed opgebouwde nummers te horen als we de instrumentale opener meetellen, waar kracht, symfonie en melodie samen spannen. We kunnen het vijftal eigenlijk niet echt op foutjes betrappen, maar toch klikt het geheel niet compleet bij ondergetekende. Ja, de vocalen zijn dik in orde en de muzikale omlijsting is goed, maar om er echt bovenuit te steken, heb je iets extra’s nodig en net dat vinden we niet terug bij Elegy Of Madness. Toch is ‘XI’ een album dat liefhebbers van het (sub)genre in het algemeen en de band in het bijzonder wel zullen weten te waarderen. Wij hebben het er wat moeilijk mee, omdat we dus een iets te voorspelbaar geheel aangeboden krijgen.

Luc Ghyselen (70)

Scarlet Records SC 438-0

Tracklist: 1. 11:11 2. Broken Soul 3. Hybrid Love 4. Revelation 5. Insanity 6. Goddess 7. Moon 8. Portrait Of A Ghost 9. A.I. Slavery 10. Crawling 11. Legion