Sister May, Lector. @ De Kreun, Kortrijk.

Op vrijdagavond 29 september was het eindelijk zover, de lang verwachte albumvoorstelling van Sister May.

*Foto’s: Lector.*

Je kon maar beter zorgen dat je op tijd was want de avond werd op gang gebracht door Lector., een trio dat rockt als de be(e)sten. Er worden nogal snel links gelegd met bands als Royal Blood, Audioslave tot Queens Of The Stone Age toe hetgeen uiteraard altijd een beetje begeven is op glad ijs. Toch kunnen we u meedelen dat deze jonge band – opgericht in 2020 – nummers speelt die swingen als een tiet! Een retestrak loepzuivere sound maken dat de catchy riffs je volledig meeslepen. Hoe het kan dat een nummer als ‘What Do You Want From Me’ nog geen wereldhit is geworden, is ons eerlijk gezegd een raadsel. Om maar te zeggen, het trio wist méér dan te overtuigen voor een zaal die reeds behoorlijk gevuld was. Dat we van Lector. nog gaan horen, staat als een paal boven water.

*Foto’s: Sister May*

Dat Sister May maandenlang naar deze album release heeft toegeleefd, is een open deur wagenwijd intrappen. We kunnen ons voorstellen dat het vijftal dan ook meer dan opgelucht was dat ‘De Kreun’ voor de gelegenheid was volgelopen. We moeten er voor de volledigheid wel bij vermelden dat – helaas een beetje typisch voor het Vlaamse publiek – er enige schroom leek te zijn waardoor er niet echt sprake was van het volk dat tegen het podium geplakt stond. Had het te maken met de schitterende lichtshow die vanop een afstandje beter zichtbaar was of met de bijzonder indringende blik in de ogen van zanger Bert Goethals – bij momenten leek hij een getormenteerde ziel die wou ontsnappen uit een onzichtbare kooi – feit is dat het publiek toch eerder rustig stond toe te kijken. We vinden de nummers van Sister May bijzonder knap in elkaar steken. Ze etaleren een sterke afwisseling tussen de nummers onderling maar toch is er steeds iets aanwezig dat een herkenbare stempel drukt. Dat een klepper als Matt McJunkins zich geroepen voelde om mee te werken aan het album zegt toch iets voor de capaciteiten van de band. Maar, eerlijk is eerlijk, persoonlijk misten we een connectie tussen band en publiek. Zoals reeds aangehaald vonden we het publiek voornamelijk braafjes en rustig en ergens bleven we op onze honger zitten dat er geen opzwepende actie kwam vanop het podium om het vuur in het kruitvat te steken. Per slot van rekening mogen we de album release toch een thuismatch noemen en hadden we een closer contact verwacht. Nu is het zo dat we er ons van bewust dat de muziek van Sister May niet de meest vrolijke is dus in die zin snappen we zeker het concept om enige afstand te creëren dus we zijn wellicht aan het muggenziften. Toch hebben we ergens het gevoel dat de bom niet tot ontploffing kwam doordat de vonk niet vanop het podium werd afgevuurd. Hoe dan ook mogen we stellen dat Sister May beschikt over sterke songstructuren én getalenteerde muzikanten waarbij de vraag tot welk niveau hun potentieel hen zal leiden. Ze kunnen alvast terugblikken op een geslaagde release.

Met dank aan Siel Tallieu (Wilde Westen).

Tekst: Koen Hollants.

Foto’s: Bianca Lootens.