Het Franse Sangdragon ziet het groots, want na ongeveer acht jaar van stilte, we tellen een split uit 2016 even niet mee, met een dubbelalbum voor de dag komen lijkt ons groots. We gaan even terug in de geschiedenis want eigenlijk werd Sangdragon in 1993 opgestart door mastermind Lord Vincent Akhenaton als Daemonium. Twee jaar later maakte hij een naamsverandering bekend en werd het Akhenaton. Een naam die hij gebruikte tot in 1999. Daarna het grote niets tot hij in 2011 met dit Sangdragon voor de dag kwam. Na een eerste full-album, ‘Requiem For Apocalypse’, in 2015 volgde enkel nog de split ‘Thy Mystic Trilogy’ met drie albums waarvan een met nummers van Daemonium, een met nummers van Akhenaton en een met het eerste full-album onder de naam Sangdragon. Met ‘Hierophant’ heeft Lord Vincent Akhenaton (vocals, medieval instrumenten) en zijn gezelschap weer een nieuw teken van leven. Als we het goed hebben bestaat de band tegenwoordig, naast Lord Vincent Akhenaton, verder uit Will Hien (bass, backing vocals), Edouard Verneret (keyboards, koorzang), Cynthia Marciniak (koorzang), Leo Mouchonay (drums) en Florian Iochem (gitaar). Het gezelschap zorgt voor een muzikale mix van symphonic black metal en death metal met af en toe een folky stuk daar door heen. Zodoende is ‘Hierophant’ een heel gevarieerd album geworden dat toch perfect zijn samenhang vindt. Vooral het symfonische gedeelte zorgt ervoor dat alle ideeën mooi op elkaar afgestemd blijven. Rustiger passages worden afgewisseld met heel heftige stukken waar soms heel wat dreiging van uit gaat. Voeg daar een duistere klankkleur aan toe en je verkrijgt een intens en beklijvend geheel dat ons van begin tot eind weet te boeien en te overtuigen. Als je dan ook nog weet dat men gebruik maakt van verschillende aspecten als het aankomt op vocalen – De lichtjes rauwe stem van Lord Vincent Akhenaton kan je als black metal stem bestempelen en zorgt voor het leeuwendeel van de vocalen, maar ook vrouwelijke zang en koorzang doen geregeld hun duit in het zakje. –, dan besef je dat er heel veel variatie voor handen is. En die wordt dus in heel goede banen geleid. Het eerste album van dit tweetal krijgt als subtitel ‘Black Dragon’ mee en is een stuk donkerder qua klankkleur dan het tweede schijfje dat als subtitel ‘White Dragon’ mee krijgt. Dat tweede schijfje is compleet ander qua opvatting. Hier wordt je meegevoerd op een rustgevende trip met acht tracks waar medieval folk overduidelijk het plak zwaait en dus, hoogstwaarschijnlijk, een compleet ander publiek zal aanspreken. De donkere klankkleur blijft lichtjes overeind maar het steviger werk richting black en / of death metal blijft hier volkomen achterwege. Wat een verandering in stijl en klankkleur. Of dit er voor zal zorgen dat liefhebbers van symphonic black en death metal ook deze ‘Hierophant’ in de ramen zullen sluiten, betwijfelen we toch een beetje, want een dubbelalbum aanschaffen met slechts een schijfje naar je smaak kan een dure aangelegenheid worden. Het omgekeerde geldt natuurlijk ook, want een pak liefhebbers van medieval folk zullen niet zo blij zijn met het eerste schijfje van dit album. Als je het ons vraagt was het beter geweest om beide schijfjes los van elkaar uit te brengen, én misschien wel onder een verschillende naam.

Luc Ghyselen (85 (Black Dragon), 68 (White Dragon))

Wake Up Dead Records WUD 03

Tracklist: cd1-The Black Dragon: 1. Curse Of Desert 2. Let The Fire Speak 3. I Proudly March To Die 4. War Is War 5. Carnal Legacy 6. Under My Stigmata 7. Frozen Fear // cd2-The White Dragon: 1. Cernunnos 2. Winged Blade (med’ version) 3. Behind The Mist 4. Tvern 5. Majesty 6. Snow 7. Sweet Frozen Fear 8. Back To Elysium