Sirenia, Amberian Dawn, Dark Sarah, Rexoria @ DVG Club, Kortrijk.

De Verlichte Geest is verhuisd. Voor mij was het een eerste ontmoeting met de nieuwe locatie en dat is traditioneel even zoeken. Als bij al viel het erg mee en was ik tegen openingsuur al ter plaatse. In deze editie van de Symphonic Metal Nights werden we verwend met vier bands, waar telkens de rode draad de vrouwelijke vocalen uit het noorden zijn. Sinds begin deze maand doen ze gans Europa aan en vandaag was het (voor de tweede keer) de beurt aan het snikhete België.

*Foto’s: Rexoria*

Opener van de avond was de energieke heavy / power metal band Rexoria. De Zweden brachten een handvol vlotte nummers zodat we de band konden leren kennen. Normaal gezien heeft de band twee gitaristen in de gelederen, maar door een ongeval moest de hand van één van de snarenplukkers in een verband met verbod op gitaar spelen. Prompt nam Jonas de keys onder handen en stond hij toch op het podium. Naast indrukwekkend drumwerk (dat niet altijd in het ritme bleef), kon frontvrouw Frida Ohlin stevig uitpakken met haar krachtige stem. Ze brachten vooral nummers van hun recentste album ‘lmperial Dawn’ maar ook vorig werk. Ze lieten een goede eindruk na en al is er nog ruimte voor progressie, qua potentieel zat het zeker goed.

*Foto’s: Dark Sarah*

Het Finse Dark Sarah is het symfonisch gezelschap van zangeres Heidi Parviainen, die niet zwart maar blond is. De band heeft een vijfde album uitgebracht en ook hiervan werden menige nummers gespeeld. Cleane hoge vocalen in samenwerking met een pak fretwerk en keyboard, het ging vlotjes binnen. De bassist bleef niet onopgemerkt door zijn zijn lange baard, bril en cowboyhoed en vooral zijn energiek spel. Heidi had het bij momenten erg warm en zei dat het slechts negen graden was toen ze in Finland met de bus vertrokken. Ook hier een vlotte melodieuze band die live bevestigden waarom ze intussen een vaste waarde geworden zijn in de symfonische metal- en melodieuze metalscène.

*Foto’s: Amberian Dawn*

De symfonische metalband Amberian Dawn lijkt de laatste tijd onafscheidelijk aan ABBA verbonden. Dit Finse gezelschap presenteerde dan ook hun recentste werk ‘Take A Chance – A Metal Tribute To ABBA’. Niet dat we ondergedompeld werden onder ABBA-nummers, want ze brachten veel oudere eigen nummers. Ook hier viel de bassist in de picture met zijn vijf snaren. Door zijn manier van spelen zou ik nog een snaartje bij zetten, gezien hij vaak akkoorden met plectrum speelde naast het vele soleerwerk. De band is actief in verschillende genres, vooral met hun pakkende deuntjes. Naast enkele hardere nummer brachten ze veel positieve vibes, waarvan de bijdrage van de twee Abba-covers zeker aan toegedragen hebben. Niet alleen hier viel de erg sterke zangeres op, want haar krachtig uithalen bleek ook deze avond een flinke troef te zijn.

*Foto’s: Sirenia*

Opnieuw uit het hoge noorden afkomstig is het symfonische Sirenia, dat hun gloednieuwe studioalbum ‘1977’ kwam voorstellen. De voorbije twintig jaar hebben deze Noren, onder leiding van de Noorse multi-instrumentalist, componist en songwriter Morten Veland, getimmerd aan hun carrière, die hen intussen aan de top van het genre gebracht hebben. We kregen een krachtig en dynamisch optreden, dat vocaal erg sterk was. Emmanuelle Zoldan en haar kornuiten brachten een cover van midden eighties Desireless’ ‘Voyage Voyage’ dat voor de gelegenheid een eigen handdraai meegekregen had.

Vier goede bands in een avond op een half uurtje rijden, wat kan een mens nog meer verlangen? Ach ja, als fotograaf wellicht wat meer licht, maar qua sfeer, muzikaliteit en gezelligheid geef ik zonder problemen ‘vijf bedjes’. Bedankt dat ik erbij mocht zijn!

Met dank aan Lucas Aerbeydt en DVG Club-crew.

Tekst en foto’s: Andy Maelstaf.