Steel Bars is een project dat uit de koker komt van Serafino Perugino, president & Head of A&R voor Frontiers Music Srl. Voor het eerste album brengt dit gezelschap hulde aan Michael Bolton, een artiest die Serafino enorm weet te waarderen. Ondergetekende is niet zo goed thuis met het werk van deze Amerikaanse singer / songwriter en acteur – ja, als we diep in ons geheugen graven, kennen we wel zijn succesnummer ‘How Am I Supposed To Live Without You’ uit 1990 maar daar blijft het dan ook bij – zodat we al zeker geen vergelijkingen zullen maken met de originele versies van de nummers die hier gebracht worden. Steel Bars is een vaste (?) band bestaande uit Andrea Seveso (gitaar), Saal Richmond (keyboards), Mitia Maccaferri (bass), Nicholas Papapicco (drums) en Alessandro Del Vecchio (backing vocals). Dit gezelschap zorgt voor de begeleiding want voor elk nummer op dit album, je vind er elf, wordt een nieuwe vocalist aangebracht. Het spreekt dan ook voor zich dat je, bewust of onbewust, eerder zal vallen voor een nummer dat uw favoriete vocalist ten beste heeft dan een nummer dat door een zanger wordt neer gezet waarvan je de stem minder hoog inschat. Dit is in ieder geval hoe ondergetekende reageert op de hier gebrachte nummers die je in het vakje AOR / melodic rock kan plaatsen, al vinden we dat de nummers nogal vaak een erg pop klinkend randje meekrijgen, en dat is overduidelijk minder ons ding. Toch hebben we een paar nummers aangestipt die ons iets beter bevallen dan de overige tracks. Opener ‘Everybody’s Crazy’ is een krachtig rockend nummer dat misschien nog extra kracht aangemeten krijgt door de heel krachtige stem van Girish Pradhan (Girish And The Chronicles). Dan hebben we ook nog ‘Gina’. Het nummer op zich vinden we maar zus en zo, maar de krachtige stem van Robbie LaBlanc (Find Me) zorgt ervoor dat we toch over de streep worden getrokken. Ook ‘Don’t Tell Me That It’s Over’ valt in deze categorie en dit keer is het de stem van Ronnie Romero (Rainbow, Michael Schenker Band) die ons overtuigt. Ook met afsluiter ‘Desperate Heart’ kunnen we leven dankzij de vocalen van James Robledo (Sinner’s Blood, Robledo). De overige songs zijn een heel stuk minder aan ons besteed, niet dat we het songschrijven in twijfel trekken, noch het feit dat de desbetreffende vocalisten een minderwaardig prestatie hebben afgeleverd, maar gewoonweg omdat de te gepolijste sound te poppy of te zeemzoet in onze oren klinkt. Maar beluister en oordeel natuurlijk zelf.
Luc Ghyselen (70)
Frontiers Records FRCD 1336
Tracklist: 1.Everybody’s Crazy (Girish Pradhan) 2. Fools Game (Steve Overland) 3. How Can We Be Lovers (Dave Mikulskis) 4. Steel Bars (Sochan Kikon) 5. Wait On Love (Ana Nikolic & Nevena Brankovic) 6. Can’t Turn It Off (Gui Oliver) 7. Save Our Love (Santiago Ramonda) 8. Gina (Robbie Lablanc) 9. Call My Name (Stefan Nykvist) 10. Don’t Tell Me It’s Over (Ronnie Romero) 11. Desperate Heart (James Robledo)