Mizmor is de romaanse vertaling voorמזמור, wat in het Hebreeuws zoveel betekent als psalm. Achter de bandnaam schuilt een persoon: Liam Neighbors die A.L.N. Als artiesten naam gebruikt. De man schrijft niet enkel alle nummers en teksten maar is dus ook vocalist en multi-instrumentalist. Daarnaast zorgde hijzelf ook voor de opnames en de productie van deze ‘Prosaic’, het vierde full-album onder de naam Mizmor waarmee hij zijn visie op een mix van doom, drone en black metal probeert neer te zetten in nummers die worden opgebouwd aan de hand van teksten en muzikale ideeën uit zijn eigen denkwereld en levenservaringen. ‘Prosaic’ telt zodoende slechts vier lang uitgesponnen nummers die een intens en beklijvend beeld schetsen van zijn gedachten. Die gedachten zijn vooral die van ene gebroken man die verbitterd en verward is en opgescheept zit met een gebroken hart. Geen hapklare brok muziek dus en dat is meteen duidelijk als het album zijn eerste klanken laat horen tijdens opener ‘Only An Expanse’. Dit lang uitgesponnen nummer – bijna vijftien minuten – is eigenlijk pas het topje van de ijsberg, want ook de drie overige tracks op dit album zijn gitzwart qua beleving en duistere gedachten. We hebben het schijfje nu al een aantal draaibeurten gegund en nog steeds zijn we er niet echt uit of we dit werkstuk wel zouden aanraden aan onze lezers. Op sommige momenten vinden we het best wel heel knap wat A.L.N. met Mizmor hier neer zet, maar evenveel keer ergeren we ons aan de talrijke eigenzinnigheden die opduiken. We willen immers niet steeds opnieuw afdalen naar onze donkerste gedachten en hopen telkens opnieuw dat we een klein straaltje, hoe miniem ook maar, zonlicht zullen ontdekken in deze duisternis. Maar steeds opnieuw komen we van een kale reis terug en worden we steeds dieper en dieper meegetrokken in een wereld waaruit geen terug keer mogelijk lijkt. We zouden dan ook durven stellen dat mensen die met een of ander burn out te kampen hebben of in een depressie zijn beland, deze ‘Prosaic’ links laten liggen. Ook voor anderen blijft de stelling opgaan dat een te grote dosis van deze muziek misschien wel eens nefaste gevolgen kan hebben.

Luc Ghyselen (68)

Profound Lore Records

Tracklist: 1. Only An Expanse 2. No Place To Arrive 3. Anything But 4. Acceptance