Neolia is een band uit Israël die met dit gelijknamige album hun debuut vieren. Volgens de bio van de band is het album de reflectie van een jarenlange opslorping van diverse uiteenlopende muziekstijlen en genres gaande van wereldmuziek over jazz tot pop en rock in een metaljasje. Ze gaan dan ook door het leven als progressieve metal band. Het dient gezegd dat er bij momenten stevig uit de hoek wordt gekomen maar doorgaans klinkt Neolia vooral als een absolute blend van alle stijlen die ze zelf beschrijven. Om maar meteen met de deur in huis te vallen, het is niet helemaal aan ons besteed. Het springt werkelijk alle kanten op met de meest onverwachte wendingen in ritmes en melodie maar op een manier die voor ons net dat tikkeltje té springerig is. Wij worden hier compleet zenuwachtig van. Na enkele luisterbeurten krijgen we één en ander iets beter geplaatst maar het blijft voor ons simpelweg te chaotisch. En om dan maar meteen alles wat op onze lever ligt eruit te gooien, hoewel ze het zelf als een artistieke meerwaarde zien om soundscape-achtige stukken toe te voegen aan het album – doorgaans ons de noemer ‘outro’ van een gelijknamig nummer – wij vinden er geen zak aan, integendeel. Het haalt de vaart uit het album en levert voor ons geen enkele meerwaarde. Wie zit te wachten op snedige korte catchy riffs is eraan voor de moeite bij Neolia. Dit is muziek die allesbehalve vlot in het gehoor ligt en je werkelijk doet wroeten. Dat daar ongetwijfeld een publiek voor bestaat, is zeker. We begrijpen ook wel de verwijzingen naar bands zoals The Mars Volta, Sikth, Mudvayne en zelfs Tool zoals vermeld in de bio maar het zegt uiteraard ook weer niet alles. Wij houden wel van een aantal hardere, snediger passages maar evenzogoed gaan onze tenen krullen bij enkele slepende, ronduit klagende passages waar Neolia ons helemaal kwijtspeelt wegens voor ons te langdradig. Het album duurt een uur en een kwart maar had voor ons meer impact gehad als er hier en daar was geknipt. Kortom, een debuut waar wij niet bepaald vreselijk warm van worden maar dat ligt ongetwijfeld integraal aan het feit dat we misschien dan toch niet zo progressief zijn als we wel zouden willen. Oordeelt u uiteraard vooral zelf.

K.H. (55)

Independent Release

Tracklist: 1. The Shed 2. The Shed Outro 3. Your prophecy 4. Dance Of violence 5. Carried Away 6. Carried Away Outro 7. Karma 8. Karma Outro 9. Day In Day Out 10. Anchors 11. Rise And Fall 12. Blow The Leaves 13. A Better Version Of You 14. Refahim