Het Amerikaanse Oryad is in de eerste plaats een samenwerking tussen pianiste en sopraan Moira Murphy en drummer Matt Gotlin-Sheehan. Moira is eigenlijk opera zangeres, terwijl Matt een jazz muzikant is die het ook in de metal wereld weet waar te maken. Met Oryad zorgt het tweetal, naar eigen zeggen toch, voor progressive doom opera sound. Doom, jazz, blues, progressive metal en symphonic metal maken allemaal deel uit van hun geluid. Bassist Adam Sanders en gitarist Luca Grieman vervolledigen de line-up van Oryad. Na een goed ontvangen ep, ‘Hymns Of Exile & Decay’ (2021) komt het gezelschap er nu aan met een eerste full-album. We krijgen tien tracks te horen op deze ‘Sacred & Profane’ waar het gezelschap hun muzikaal kunnen mooi op illustreert in knap opgebouwde nummers die inderdaad een mix vormen van tal van genres, maar die op een prachtige manier met elkaar verweven worden en zodoende echt wel voor een knap geheel zorgen. Elke track bespreken en uit de doeken doen, zou ons (veel) te ver gaan leiden. Opvallend is het feit dat progressive metal en symphonic metal hier eigenlijk het meest aan bod komen, maar door het gebruik van bijvoorbeeld piano komen jazzy accenten veelvuldig aan bod. Maar de voornaamste factor bij dit Oryad lijkt ons toch de fantastische stem van Moira te zijn die ons, bij momenten toch, aan Tarja Turunen doet denken. We gaan bijlange na nog niet beweren dat Moira even sterk uit de hoek komt – we hebben immers nog maar enkel dit album met haar vocalen – maar toch laat de dame hier al immens prachtige dingen horen. Dat ze ook nog een aardig stukje piano kan spelen bewijst ze in o.a. ‘Blood’ waar de intro en de outro van het nummer door piano wordt gedomineerd. Maar opgelet, het is niet omdat we ons hier nu focussen op Moira dat de overige muzikanten minderwaardig zouden zijn. Integendeel dus, we vallen ook voor de veelvuldige wisselingen in tempo en ritme die bass en drums opleggen. Ook het gitaarwerk van Luca is absolute top en weet ons keer op keer te bekoren. Daarnaast zijn er de talrijke symfonische ornamenten die het geheel nog extra vorm verlenen. Track na track weet Oryad ons te overtuigen en te boeien. Na een aantal luisterbeurten kunnen we nog steeds geen nummer naar voor schuiven als ons meest favoriete nummer. Naast de prachtige eigen composities krijgen we ook nog pakken kippenvel van de versie van ‘Wayfaring Stranger’, een traditional die ergens in de jaren 1700 werd geschreven en voor het eerst werd uitgebracht in 1930 (Vaughan’s Texas Quartet). Dit om maar aan te geven dat Oryad met ‘Sacred & Profane’ een heel veelzijdig album heeft afgeleverd dat liefhebbers van (female fronted) progressive metal absoluut eens aan een luisterbeurt moeten onderwerpen. Wij vinden de stem Moira Murphy alvast fe-no-me-naal!
Luc Ghyselen (98)
Independent Release
Tracklist: 1. The Path: Part I 2. Scorched Earth 3. Blood 4. Lilith 5. Eve 6. Alchemy 7. Wayfaring Stranger 8. Through The Veil 9. Slice Of Time 10. The Path: Part II