We hebben hier al vaker gezegd dat we eerder gereserveerd zijn ten aanzien van eenmansprojecten omdat er toch vaak een aspect is dat de persoon in kwestie minder onder de knie heeft. We moeten echter toegeven dat we ook al vaak hebben moeten bekennen dat er uitzonderingen bestaan. Bloodshed Walhalla is wat ons betreft zo een uitzondering. Deze Italiaanse band bestaat sinds 2006 – eerst nog onder de naam Bloodshed, sinds 2008 onder de huidige bandnaam. In feite is de band niets meer of minder dan het eenmansproject van Drakhen (in het dagelijkse leven Mario Di Pede genaamd) die vanaf het prille begin al het werk op zich neemt. Daar is bij ons weten tot nog toe geen verandering in gekomen. Met ‘Glory To The Sacred Land’ is hij met Bloodshed Walhalla toe aan een zevende full-album en er lijkt nog geen sleet te zitten op zijn inspiratie. De man heeft quasi een patent op zéér lange epische, zelfs bombastische nummers waarbij je niet verbaasd moet zijn als een nummer de twintig minuten overschrijdt. Complete albums met slechts vier nummers die niettemin vlot een uur speeltijd opleveren, behoren zomaar tot het oeuvre. ‘Glory To The Sacred Land’ zet eenvoudigweg de traditie verder waar voorganger ‘Second Chapter’ (2021) eindigde. Het album bevat zes nummers en is goed voor een totale duur die het uur makkelijk haalt. Kortom, fans van Bloodshed Walhalla mogen op hun beide oren slapen: er wordt niets onverwachts vernieuwend gepresenteerd op deze nieuwe plaat en de man doet gewoon waar hij steengoed in is. ‘Glory To The Sacred Land’ is bijgevolg een album geworden dat naadloos aansluit in de discografie van de band met alweer een sterke prestatie die de collectie Viking / black metal vervoegt. Al dienen we op te merken dat het black gedeelte naar ons aanvoelen nooit het meest prominent aanwezig is geweest. Wij durven bijna zeggen “helaas” want we vinden Drakhen eigenlijk op zijn sterkst bij de rauwe grunts. Die zijn uiteraard aanwezig maar de cleane vocals maken wellicht toch de hoofdmoot uit. De gehele sfeer blijft een nogal bombastische aangelegenheid waar je voor– en tegenstanders van hebt. Zo lopen de puristen die een hekel hebben aan keyboards hier beter in een wijde boog omheen want de nodige bombast komt volgens ons in grote mate daarvandaan. Al zijn het dan wellicht weer net de fans van pakweg Sabaton die niet zo enthousiast worden van de rauwere zanggedeeltes. Zelf zijn wij dan weer net minder fan van de gedeeltes die net neigen naar die Sabaton-sound. Voor de goede orde, Bloodshed Walhalla is hoegenaamd géén kopie van Sabaton. Wél is het zo dat ze in hun epische verhalen over Vikingen nogal richting die nogal bombastische sound gaan en zeker waar Drakhen dan de cleane vocals gebruikt, durft de vergelijking al eens opduiken. Andere nummers zoals ‘Non Sei Tu’ zijn van een rauwere strekking en klinken compleet verschillend. En zo hoort elk toch weer uiteindelijk wat hij al dan niet graag heeft. Kortom, de fans van Bloodshed Walhalla hebben er volgens ons weer een uur plezier bij. Degenen die geen fan waren, zullen het hoogstwaarschijnlijk ook nu niet worden.

K.H. (78)

Earth and Sky Productions

Tracklist: 1. Fly My Raven 2. Glory To The Sacred Land 3. A Star For My Victory 4. Non Sei Tu 5. Il Lago 6. Rise And Fight Glory And Victory