Het heel sympathieke Raismes Fest, een tweedaags festival in het Franse Raismes, mag dit jaar vijfentwintig kaarsjes uitblazen daar de eerste editie er was in 1998. Toch is men nu pas aan editie drieëntwintig toe want wegens de corona pandemie kan het festival niet doorgaan. Dit jaar zijn er dus opnieuw twee dagen van muzikaal plezier te beleven tijdens Raismes Fest. Wij, van MUSIKA, noteerden die reeds in onze agenda: zaterdag 9 en zondag 10 september. Zeventien bands maken er hun opwachting. Traditiegetrouw zitten daar ook een aantal Franse bands bij. En steeds opnieuw weten de organisatoren ons te verrassen met bands die wij met MUSIKA nog moeten leren kennen. We geven nog even wat duiding wat je er allemaal kan / mag verwachten.
Op zaterdag 9 september mogen negen bands hun best beentje voor zetten.
Het Franse Cleytone is afkomstig uit de buurt van Rijsel, alwaar de band in 2000 werd opgestart, en zorgt voor blues rock. We weten dat de band voor een titelloze ep zorgde en een full-album: ‘Outatime’. Maar voor de rest tasten we hier in het duister.
Nog minder weten we je vertellen over het Spaanse Zoe dat voor een mix van classic rock en hard rock zou staan.
The Electric Alley is ook al een Spaanse band. Dit gezelschap ging in Cadiz in 2012 van start. Ook deze band staat voor ene mix van classic rock en traditional hard rock. Het gezelschap zorgde ondertussen ook voor vier full-albums en daarvan is ‘Apache’ uit 2022 het meest recente album.
Met Little Odetta krijgen we een tweede Franse band te horen. Dit gezelschap haalt inspiratie uit de classic rock / psychedelica / blues rock / hard rock van de jaren zeventig. Ook bij dit gezelschap tasten we eigenlijk vooral in het duister.
De Schotse vocalist Ray Wilson verwierf bekendheid als frontman van grunge band Stillskin. Hij was ook een korte tijd de vocalist bij Genesis (één album: ‘Calling All Stations’ (1997). Hoe hij het er vanaf brengt onder eigen naam, weten we eigenlijk niet. Maar dat we hier naar uitkijken is een vaststaand feit.
Het Franse hard rock gezelschap Ganafoul kennen we eigenlijk vanuit de jaren zeventig toen dit hard rock / boogie / blues rock gezelschap best wel populair was in Frankrijk. In 1982 hield men het voor bekeken. We wisten niet dat Ganafoul terug actief was en kijken dus wel uit naar het concert van dit gezelschap dat indertijd bekend stond om zijn heel energieke en gedreven live concerten.
Eclipse is een Zweedse band die voor een mix van glam rock, hard rock en power metal staat. De band werd in 1999 opgestart en zorgde ondertussen voor negen full-albums waarvan ‘Wired’ uit 2021 het meest recente werkstuk is.
Het Deense Dizzy Miss Lizzy is een alternative rock band die in 1988 werd opgestart. Na tien jaar hield men het in 1998 voor bekeken om dan opnieuw van start te gaan in 2014 (een kort intermezzo tussen 2009 en 201 laten we buiten beschouwing). De band zorgde voor slechts vier full-albums en daarvan is ‘Alter Echo’ uit 2020 het meest recente werkstuk.
H.E.A.T. mag de eerste dag afsluiten. Deze Zweedse band werd in 2007 opgestart en zorgt voor een mix van hard rock en melodic rock die we ook wel als arena rock bestempelen. De band zorgde ondertussen voor zeven knappe full-albums waarvan ‘Force Majeure’ uit 2022 het meest recente is. Maar hoe goed we deze albums ook vinden, het is tijdens live concerten dat H.E.A.T. ons echt weet te pakken.
Op zondag 10 september komen nog acht bands aan bod op deze editie van Raismes Fest. Opnieuw zitten er een aantal bands tussen waar we nog niet echt veel van afweten.
Het Franse Black Hazard bijvoorbeeld. We weten dat de band afkomstig is uit het noorden van Frankrijk en dat het gezelschap kiest voor een mix van hard rock en stoner rock. Daar stopt onze kennis omtrent deze band mee.
Eigenlijk weten we over The Mercury Riots nog minder. Onze kennis omtrent deze band stopt bij het feit dat ze afkomstig zijn uit het Amerikaans Los Angeles.
Het eveneens Amerikaanse Robert Jon & The Wreck werd dan weer in Orange County, Californië in 2011 opgestart. Dit gezelschap kiest voor een mix van Southern rock en blues rock. Als onze info klopt, zou de band zeven studio-albums op de markt hebben gebracht en daarvan is ‘Shine A Light On me Brother’ (2021) het meest recente.
Over het Franse Moho Vivi tasten we zo goed als compleet in het duister. Zou het kunnen dat dit een hard rock band is die pas in 2020 werd opgestart?
Het Britse Threshold werd in 1988 opgestart en zorgde oorspronkelijk voor covers van o.a. Ratt en Testament. Uiteindelijk kiezen ze voor eigen nummers die we als progressive metal kunnen omschrijven. De band zorgde ondertussen voor twaalf full-albums. ‘Dividing Lines’ dat vorig jaar op de markt werd gebracht, is daarvan het meest recente.
Uit Australië komt dan Electric Mary over. Dit gezelschap zorgt voor ene mix van blues rock, classic rock en stoner rock. De band werd in 2003 opgestart en kende al een pak wisselingen in de line-up. Je vindt vijf full-albums in de discografie van deze band en daarvan is ‘Mother’ uit 2019 het meest recente werkstuk.
De Deense vocalist Mike Tramp is waarschijnlijk het meest bekend als vocalist van glam metal / hard rock band White Lions. Op deze editie van Raismes Fest zorgt hij alvast voor een set met nummers van deze toch wel lichtjes legendarische band die actief was tussen 1983 en 1992 en tussen 1999 en 2013. De band zorgde voor vijf full-albums.
Afsluiter van het festival is de legendarische Deep Purple drummer Ian Paice die met Purpendicular voor een pak klassiekers van deze legendarische band tekent. Wij, van MUSIKA, zijn alvast benieuwd voor welke nummers er gekozen worden, want het oeuvre van Deep Purple bevat tal van nummers die wij als “klassiekers” beschouwen.
Twee dagen lang muzikaal plezier in een schitterende omgeving en met een al even schitterende ambiance: dat is Raismes Fest in een notendop. We zijn er van overtuigd dat dit ook tijdens deze jaargang opnieuw van toepassing zal zijn. Meer info vind je alvast op www.raismesfest.fr of via de facebookpagina van het evenement.