Nadat de Amerikaanse groovende stoner formatie Bongzilla (uit Madision, Wisconsin) jarenlang alle stilte bewaarde, keerden ze enkele jaren geleden plots terug met ‘Weedsconsin’. Er zat zomaar eventjes zestien jaar tussen dat album en de voorganger. Maar kijk, amper twee jaar later komt Bongzilla op de proppen met alweer nieuw materiaal. Leest u gerust onze review van ‘Weedsconsin’ er nog eens rustig op na en u zal zien dat we lichtjes enthousiast (understatement of the year) waren. We moeten u dan ook niet vertellen dat we enige opwinding over de aankondiging van deze ‘Dab City’ niet konden onderdrukken. Het valt ons op dat Bongzilla nooit als meest productieve band door het leven is gegaan. Er was dan wel een zesjarige pauze maar dan nog was ‘Weedsconsin’ pas het vijfde full-album sinds de oprichting in 1995. En nu is er verrassend genoeg plots alweer een opvolger. Blijkt dat de heren over inspiratie genoeg beschikken om bijna een uur lang nieuw groovende stoner riffs uit te spuwen dat het een lust is. Dat de inspiratie na al die jaren nog steeds gezocht wordt in de wereld van de marihuana is méér dan een open deur intrappen. Dat ze dat met een onverminderd enthousiasme doen, is dat eveneens. We kunnen vrij kort zijn over ‘Dab City’: dit is Bongzilla zoals we gewend zijn. Heel lange instrumentale gedeeltes met catchy gitaarlijnen die in grote mate gedragen worden door een ronduit verslavende (pun intented) ritmesectie. Als Mike ‘Muleboy’ Makela zijn keelgat openzet, is dat nog steeds met een onwaarschijnlijk rauw en krassend geluid. Titeltrack en opener ‘Dab City’ heet ons letterlijk “welcome to Dab City” en vanaf dan klinkt Bongzilla zoals werkelijk enkel zij klinken. De bas prominent aanwezig, de drums die steeds opzwepend en haast vrolijk klinken en een gitaar die het ene moment vrij traag en log klinkt om vervolgens aanstekelijk een riff in te zetten en je bij het nekvel te grijpen. Dat Bongzilla uitpakt met lang uitgesponnen nummers die vlot tien minuten kunnen halen, is verre van nieuw maar op deze ‘Dab City’ vind je eveneens kortere tracks die variëren tussen vier à zes minuten. Het verandert in feite weinig aan het opzet want bij de langere nummers is er zodanige afwisseling in tempo én stijl dat ze op basis daarvan net zo goed geknipt hadden kunnen worden in meerdere afzonderlijke nummers. Kortom Bongzilla doet waarin ze al bijna dertig jaar uitblinken: je meenemen op een zalig groovende trip. Voor je er erg in hebt zit afsluiter ‘American Pot’ erop. Wie nooit affiniteit had met Bongzilla zal dat met deze ‘Dab City’ nog steeds niet hebben. Wie al fan was, kan dit album blindweg aanschaffen zonder ontgoocheld te worden.

K.H. (88)

Heavy Psych Sounds HPS 274

Tracklist: 1. Dab City 2. King Of Weed 3. Cannonbongs (The Ballad Of Burnt Reynolds As Lamented By Gentleman Dixie Dave Collins) 4. C.A.R.T.S 5. Hippie Stick 6. Diamonds And Flower 7. American Pot