ThroneFest @ Kubox, Kuurne.

We kregen een stralende Pinksteren dag aangeboden met heel veel zon en toch verkozen wij de gitzwarte duisternis die gecreëerd wordt tijdens een black metal festival. ThroneFest is aan een vijftiende editie toe en op de affiche van dag twee van het festival stonden een aantal bands die ons vooraf al het water uit de mond deden lopen.

Lebenssucht mag dag twee openen. Deze ons zo goed als onbekende Duitse band – ja, ook wij van MUSIKA blijven bands “ontdekken”! – legt de lat al meteen vrij hoog. We krijgen een heel krachtige en intense beleving voor geschoteld van een band die duisternis aan dreiging koppelt. Voeg daar een dame aan toe die de ziel uit haar best wel frêle lijf schreeuwt en je krijgt er een extra dimensie bij. Haar stem snijdt gewoonweg door merg en been en als de overige muzikanten rondom haar daar dan nog heel stevig, krachtig en gedreven tegenaan gaan, zit je meteen goed. Lebenssucht is een band die we extra in de gaten moeten houden.

*Foto’s: Lebenssucht*

Het Nederlandse Wrang leek op dat elan verder te gaan bouwen: we krijgen immers een heel furieus, gedreven en energieke start van dit gezelschap over ons heen. Toch overtuigen de heren ons niet volledig en lijkt het niveau toch wat in te vallen. Vooral de kalmere, rustiger passages vallen bij ons een stuk in de smaak. Al zorgt het natuurlijk wel voor variatie, maar dan missen we toch een dreigende kracht die in de meer energieke tot furieuze stukken wel tot zijn recht komt.

*Foto’s: Wrang*

Kanonenfieber is eigenlijk een solo-project van ene Noise, maar dat zou je zeker en vast niet zeggen als je dit vijftal aan het werk ziet en hoort op een podium: het is net alsof dit gezelschap al jaar en dag samen speelt. Wat een geoliede machine is me dat. Naast de indrukwekkende composities, waarbij Noise inspiratie haalt uit de eerste wereldoorlog, krijgen we hier een schitterende podium aankleding met o.a. prikkeldraad en zandzakjes. Ook de kostuums van de heren lijken uit de tijd afkomstig. Extra visuele prikkels krijgen we met de pyro’s die voor vuur en rook zorgen, terwijl het gezelschap zelf je danig meesleurt in hun gitzwarte muzikale trip . We waren danig onder de indruk en, als we afgaan op vele liefhebbers die na afloop met een album onder de arm weg stapten, waren we zeker niet de enige. Kanonenfieber mag van ons gerust volgend jaar terug komen of wil een ander organisator deze band nog eerder een kans geven?

*Foto’s: Kanonenfieber*

Het Braziliaanse Thy Light probeert ons op een compleet andere manier te overtuigen van hun dreigende duistere sound. De meestal lang uitgesponnen nummers bevatten vele instrumental stukken die ervoor zorgen dat onze aandacht toch af en toe weg glipt. We willen de sound van dit gezelschap zeker niet minimaliseren, maar hebben toch de indruk dat het werk van Thy Light beter tot zijn recht komt als je in een luie zetel zit na je dagtaak en nog een portie dreigend black metal wil absorberen, althans is dit onze opinie. Wel moeten we toegeven dat de sound van deze band ons een stuk beter bevalt dan Wrang.

*Foto’s: Thy Light*

Het uit Ijsland afkomstige Misþyrming zorgt keer op keer voor schitterende full-albums: we keken dan al lang uit naar een nieuw concert van dit gezelschap. Tijdens live concerten overtreft de band zichzelf dan ook nog. Misþyrming staat voor tonnen energiek beleving die ze heel gedreven en enthousiast over je heen uitkappen. Een immense kille en duistere dreiging omhult je en laat je ziel branden tot er niets dan wat as overschiet. Ja, we zijn meer dan onder de indruk van de set van dit viertal.

*Foto’s: Misþyrming*

Uit Australië komt Austere ons zijn visie geven omtrent depressive black metal. De heren doen dit aan de hand van heel lange composities en met getormenteerde vocalen weten ze diep op je in te werken. Voeg daar dan natuurlijk een onderhuidse kille dreiging aan toe die ze verpakken in gitzwart loodzwaar muzikaal geweld en je kan jezelf al een beetje een idee vormen van Austere. Door hun lange composities was hun set iets korter dan voorzien. En ondanks het feit dat ook Austere wel kiest voor langere instrumentale fragmenten, kunnen deze heren onze aandacht wel vast houden, want aan dreigende kracht ontbreekt het hen niet.

*Foto’s: Austere*

De tweede passage van het Zweedse Marduk bleek een schot in de roos. Mokerslag na mokerslag kregen we te verwerken zodat we eigenlijk reeds halfweg de set compleet tegen het canvas gemept liggen, maar we blijven intens genieten van de zoveelste mokerslag. De band kiest er dit keer voor om de meer gekende nummers neer te zetten en de fans genieten dan ook met volle teugen van deze enorme kracht, verdoemenis en dreiging uitstralende Zweedse black metal machine. Twee dagen na elkaar Marduk is echt niet te veel van het goede.

*Foto’s: Marduk*

We waren toch lichtjes benieuwd of het Franse Alcest hier niet te veel uit de toon zou vallen. We bedoelen maar: dit is een black metal festival en alhoewel de band inderdaad als black metal band van start ging, is de sound toch geëvolueerd richting post black metal en shoegaze. Maar nee hoor, geen paniek, Alcest sluit op een heel knappe manier deze vijftiende editie van ThroneFest af. Enorm heftige passages worden afgewisseld met wat rustiger, meer ingetogen momenten, maar daar die laatsten echt wel steeds van korte duur zijn, blijven termen als kracht, intensiteit, beleving, dreiging, kilte en duisternis door ons hoofd spoken. Meer hebben wij alvast niet nodig om heel gelukkig en voldaan huiswaarts te keren.

*Foto’s: Alcest*

ThroneFest was dus opnieuw een heel geslaagd festival die elke black metal fanaat eigenlijk meteen in zijn / haar agenda moet noteren om er volgend jaar bij te zijn. We kregen dit jaar zestien concerten aangeboden van hoog niveau en geen enkele band viel echt uit de toon. Dat we de ene band meer weten te waarderen dan een andere, is iets logisch, denken we toch, want zoals de Fransen het zo mooi weten te zeggen: “les goûts et les couleurs, on ne discute pas”. Op naar een volgende editie van ThroneFest: wij zijn er alvast klaar voor!

Met speciale dank aan Marijn en het complete ThroneFest-team.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.