Het is opnieuw vrij lang stil geweest – en dat is dus niet de eerste keer – omtrent het Amerikaanse Inferion. De band werd in 1995 opgestart in Miami, Florida. Na een drietal demo’s zorgde Inferion in 2003 voor een eerste full-album. In 2005 volgde dan een split met Heaven Ablaze. Dan bleef het uitermate stil, zeker op gebied van het uitbouwen van een discografie, want het volgende werkstuk, de ep ‘Palingenesis’, kwam er pas in 2012. Meteen een periode van veel ijver en inspiratie want nog een ep en een nieuw full-album volgden datzelfde jaar. In 2014 werd de ep ‘Palingenesis’ opnieuw op de markt gebracht en aangevuld met drie extra nummers, meteen ook de voorbode voor een derde full-album (‘This Will Decay’) datzelfde jaar. En dan … weer niets, een paar singles niet te na gesproken. Tot nu dus. Hebben de heren – Élan O’Neal (drums), Ray Mitchell (gitaar), Jacob Ford (gitaar), Thor (drums, gitaar, vocals) en, Ysgar (bass) – opnieuw voldoende inspiratie opgedaan in die periode van “stilte” om er weer keihard tegen aan te gaan? We hopen in ieder geval van wel, want ‘Inequity’ weet ons alvast te overtuigen. Nee, we worden niet totaal omver geblazen, alhoewel dat weinig scheelt, maar het album krijgt een mooie opbouw en elke track weet ons op zijn manier te raken. Inferion staat voor een mix van melodic death metal en melodic black metal en dit wordt hier mooi geïllustreerd aan de hand van tien tracks. Opener ‘8 Minutes Ago’ is al meteen een schot in de roos als je het vraagt. Een stuwend ritme opent meteen heel krachtig en eens de rauw en ruw klinkende vocalen invallen lijkt de trein vertrokken voor een trip waar melodie en pure kracht samen vallen met een duistere dreiging. Ook de overige tracks weten ons allen te overtuigen, zelfs het korte instrumentale rustige ‘The Young Sapling Never Ends’ past naar ons gevoel perfect in het geheel. Nog meer variatie krijgen we dan tijdens ‘Acquiesce’ waar de heren uiterst stevig en krachtig van start gaan om hier dan voor een heel mooi melodieus intermezzo te zorgen. Zo horen we het echt wel graag en dus weet Inferion onze aandacht heel vlot vast te houden. Eindigen doen de heren met het paradepaardje van dit album: het meer dan negen minuten durende ‘Blood Is Black In Moonlight’ waar de heren spelen met verschillende tempo’s en ritmes, waar kracht en melodie – wat een schitterend melodieus stuk om te eindigen – hand in hand gaan, en waar een portie duisternis en dreiging ons rillingen bezorgt. Kortom, een uiterst knappe afsluiter van een heel knap en goed opgebouwd album. “Welcome back, Inferion” en hopelijk is dit opnieuw de aanzet van een heel creatieve periode.
Luc Ghyselen (90)
Horror Pain Gore Death Productions
Tracklist: 1. 8 Minutes Ago 2. Son Of None 3. Grendel 4. Empty Heavens 5. Grief Demands An Answer 6. The Young Sapling Never Bends 7. Acquiesce 8. Silos 9. Colossus 10. Blood Is Black In Moonlight