De naam van Arjen Lucassen wordt over het algemeen gerelateerd aan progressive metal / progressive rock. Met zijn nieuw project – Of is dit een echte volwaardige band? – kiest Arjen voor een classic rock sound. Arjen zelf hanteert hier de bass en met zijn “partners in crime” – Joost van den Broeck (keyboards), Timo Somers (gitaar), Koen Herfst (drums) en Jaycee Cuijpers (vocals) – zorgt hij voor elf tracks die naadloos aansluiten bij de vier cover versies van wel gekende nummers uit de enorme catalogus die classic rock reeds heeft afgeleverd. Geen talrijke verrassende wendingen dus in tempo of ritme, of tal van vocalisten die voor een pak vocale accenten zorgen, maar uitstekende opgebouwde en gearrangeerde nummers waar elk instrument zijn deeltje in de spotlight mag opeisen, al krijgen de vocalen, het gitaarwerk en de keyboards de meeste kansen om zich te laten gelden. Dat Arjen een uitstekend songschrijver is, wisten we eigenlijk reeds lang. Dat hij zich steeds omringt met een aantal artiesten die hun instrumenten tot in de puntjes weten te beheersen, weten we ook al. Zodoende is er geen twijfel mogelijk dat ook dit werk tot in de perfectie wordt uitgevoerd, maar heeft het ook een eigen ziel, een eigen gezicht? Na een aantal luisterbeurten kunnen we daar dus “ja” op antwoorden. De nummers rocken als een lieve lust, klinken krachtig, en zorgen ervoor dat classic rock in het algemeen weer wat meer “in the picture” komt te staan. De coverversies krijgen van ons wat extra aandacht, omdat we die nummers natuurlijk reeds lang kennen en we de originele versies soms al ettelijke keer hebben grijs gedraaid bij wijze van spreken. Zo klinkt ‘Children Of The Revolution’ (origineel T-Rex, 1972) een stuk krachtiger, zwaarder en missen we toch een beetje de finesse die Marc Bolan in zijn gitaarwerk afleverde. De keyboards zorgen hier ook voor extra gewicht. ZZ Top’s ‘Heard It On The X’, origineel uitgebracht in 1975, krijgt hier ook de extra’s van de keyboards erbij, maar dat lijkt ons beter aan te sluiten bij de stevige bluesy boogie sound die het origineel ook al had. ‘Fantasy’ werd ons origineel gegeven door Earth, Wind & Fire in 1977. De versie die we hier te horen te krijgen is ene stuk krachtiger, maar blijft toch dicht bij het origineel aan leunen. Het zorgt, bij ons dan toch, voor een soort mix van Deep Purple en Earth, Wind & Fire sound. Roger Glover’s ‘Love Is All’ is de laatste coverversie en hoe goed deze versie ook klinkt – opnieuw iets krachtiger dan het origineel uit 1974 – aan het origineel, met Ronnie James Dio achter de microfoon, kan het niet tippen. Maar goed, de originele nummers sluiten daar heel mooi op aan en katapulteren ons terug in die grandioze jaren zeventig, tachtig toen classic rock bands als Deep Purple, Uriah Heep, Led Zeppelin, Bad Company, ZZ Top, … nog de dienst uit maakten. Vooral de eerst geciteerde band in dit rijtje diende als inspiratiebron voor Arjen Lucassen’s Supersonic Revolution.

Luc Ghyselen (80)

Music Theories Recordings

Tracklist: 1. SR Prelude 2. The Glamattack 3. Golden Age Of Music 4. The Rise Of The Starman 5. Burn It Down 6. Odyssey 7. They Took Us By Storm 8. Golden Boy 9. Holy Holy Ground 10. Fight Of The Century 11. Came To Mock, Stayed To Rock 12. Children Of The Revolution (Bonus Track) 13. Heard It On The X (Bonus Track) 14. Fantasy (Bonus Track) 15. Love Is All (Bonus Track)