‘A L’Aube’ is het vijfde album van de voor mij onbekende Canadese groep Milanku. En wat een leuke kennismaking is het geworden met deze band. Wat een heerlijke muziek. Een wondermooie mix van melancholische post metal met wat prog en agressievere uitbarstingen van wat post black metal. Het is als het ware of men mixt de hypnotiserende sound van sommige Alcest albums (dan denk ik in de eerste plaats aan ‘Shelter’) met de uitbarstingen en screams van Amenra maar dan minder duister en hevig. Deze combinatie zorgt voor een beklijvende sound. Eerst droom je weg door de atmosferische ritmes en kabbelende riffs tot je brutaal wakker wordt geschud door een stevige uithaal en desolate, wanhopige screams. Voor de zang moet je Milanku niet beluisteren, want die is erg beperkt en we horen zeer weinig tot geen cleane zang. De grotendeels instrumentale passages zijn echter van een uitmuntend niveau: erg rustig opbouwend tot een soms heviger climax. De sterkte van deze band is dat dit muziek is die onder je huid kruipt. De sound is emotioneel, melancholisch en erg gevoelig. Er zijn weinig bands die dit gevoel kunnen oproepen met hoofdzakelijk instrumentale stukken. ‘A L’Aube’ komt het best tot zijn recht als je helemaal afgezonderd, in alle rust en stilte, dit album kan beluisteren en de pure schoonheid en melancholie in je kan opnemen. Grote klasse, die Canadezen. Voor fans van o.a. Alcest, Empyrium, Amenra (maar dan duidelijk een lichte versie), Chrome Waves.

Bart Verlinde (90)

Independnet Release

Tracklist : 1. A L’Aube , de leur silences 2. A L’Aube , Il Sera Deja trop Tard 3. A L’Aube , Prèchant La Mauvaise Nouvelle 4. A L’Aube , De La Grande Tristesse 5. A L’Aube , Noux Sommes Disparus