Het Franse Locomuerte timmert reeds sinds 2009 aan een muzikale carrière die zich situuert in kringen van thrash metal, crossover en hardcore. Met dit vierde full-album bouwt het gezelschap – Ddivo (drums), El Termito (vocals), Richard Lapeno (gitaar) en Nico Loco (bass) – verder aan zijn discografie. We gaan maar meteen eerlijk zijn: alhoewel de band inspiratie haalt bij bands Suicidal Tendencies, Anthrax en Agnostic Front halen ze muzikaal bijlange na niet het niveau van die geciteerde bands. We horen op dit elf tracks tellende album wel een pak energie vrij komen, maar, helaas, klinkt het in onze oren allemaal heel stereotiep en wisselen we track 2 met track 8, of is het met track 5, in. Kortom, er is weinig of geen variatie onderling merkbaar. Dat de heren waarschijnlijk in staat zijn om een doods feestje weer tot leven op te wekken, kunnen we misschien nog ergens aannemen, vooral als de drank dan ook rijkelijk mag stromen. Maar, nee, alle gekheid op een stokje, buiten een pak energieke gedrevenheid vinden we hier maar weinig om over op te scheppen. Met andere woorden: we worden absoluut niet wild van dit album van Locomuerte.

Luc Ghyselen (50)

M&O Music M&O 348

Tracklist: 1. La Vida Loca 2. Tiro Pa Matar 3. Ronque 4. Barrio 5. Corazon A La Calle 6. En la Calle Muero 7. LM Vitamina 8. Pa Me Gente 9. Rumble 10. Bandolero 11. Mi Familia