Het Duitse Xandria werd in 1994 opgericht en schrijft met dit achtste studioalbum een volgend hoofdstuk. Dat de line-up in de loop der jaren al menigmaal aangepast werd, is geen geheim. De nieuwe wijzigingen zijn wel vrij drastisch. Gitarist / keyboardspeler Marco Heubaum, als enige overgebleven origineel bandlid, heeft een nieuwe line-up rond zich opgesteld waarmee hij de sonische wortels van de band wil behouden, maar toch een nieuwe wereld van wonderen, genres en elementen wil brengen. Anno 2023 bestaat de band naast Marco ook uit de half Franse, half Griekse frontvrouw Ambre Vourvahis, gitarist Robert Klawonn, bassist Tim Schwarz en drummer Dimitrios Gatsios. ‘Two Worlds’ opent met een wervelend arrangement dat de thematische stemming van het album weergeeft. Hiermee wordt tevens het lyrische concept van de plaat bepaald. Met vragen over de wereld waarin we leven, waar men zich afvraagt of mensen verstandig met elkaar omgaan en respectvol behandeld worden. Ambre’s bereik omarmt rock, opera en grunts en zorgt voor een breder vocaal palet aan kleuren, zonder afbreuk te doen aan de symfonische elementen die voluit de scepter zwaaien. Ze ruilt de eerdere Xandria-operavocalen voor melodieuze zang en grunts. Zo ook in het intense ‘You Will Never Be Our God’, waar Primal Fear frontman Ralf Scheepers te gast is. Naast een 40-koppig klassiek koor en authentieke Keltische instrumenten bevat het album ook delicate viool- en cellobijdragen. Samen brengt het gezelschap dertien nieuwe nummers waarin ze harder, donkerder en epischer zijn dan ooit tevoren, maar tegelijkertijd een intieme setting en scala aan emoties vasthouden. Die mengelmoes aan stijlen en genres dat zorgt voor een nooit eerder gehoorde muzikale trip, die cleane zang vaak met grunts combineert. Beetje vreemde eend in de bijt ‘Paradise’, dat relatief rustige kant van de band laat horen. De cleane zang zoals in ‘Ghosts’ kan ik meer appreciëren, omdat ik de grunts zoals in ‘Illusion Is Their Name’ niet als meerwaarde ervaar. Het zorgt anders wel voor een supplementaire vocale laag, maar die extra diepte is voor mij niet nodig en is dit louter een persoonlijke smaak. Anderzijds moet ik wel toegeven dat het ongelooflijk knap is hoe de fluwelen zang met die rauwheid gecombineerd wordt tot één geheel. Het negen minuten durende slotnummer ‘Astéria’ bevat Griekse teksten van de hand van de frontvrouw. Haar poëtische, epische teksten gaan hand in hand met de symfonische en orkestrale omlijsting waarin een vaak feeërieke sfeer heen en weer omgebogen wordt tot rauwe metal, waarin alle registers opengetrokken worden. Deze lange nieuwkomer is een ferme kluif, die menige luisterbeurten vraagt om door te dringen. De vele orkestrale begeleidingen in wervelende en diep uitgewerkte arrangementen zullen hiervan wel de oorzaak zijn.
Rocking Klingon (82)
Napalm Records NPR 1158
Tracklist: 1. Two Worlds 2. Reborn 3. You Will Never Be Our God (feat. Ralf Scheepers) 4. The Wonders Still Awaiting 5. Ghosts 6. Your Stories I’ll Remember 7. My Curse Is My Redemption 8. Illusion Is Their Name 9. Paradise 10. Mirror Of Time 11. Scars 12. The Maiden And The Child 13. Astèria