Het Franse Asylum Pyre is reeds sinds 2003 actief en zorgt voor een krachtige sound van power metal met progressive metal invloeden. Een eerste demo, ‘Whispers Of Power’, kwam er aan in 2007. Het leek er toen al op dat deze band uit de buurt van Parijs het moeilijk zou hebben om een vaste, stabiele, line-up te hebben. Tegenwoordig is enkel Johann Cadot (gitaar, vocals) er nog bij van het begin. Toch belette dit de band, en Johann, niet om een knappe discografie uit te bouwen met reeds vier full-albums, zodat Asylum Pyre nu met ‘Call Me Inhuman’ aan nummer vijf is toegekomen. Mogen we meteen met deur in huis vallen? Het lijkt ons duidelijk dat Asylum Pyre met dit nieuwe werkstuk voor zijn beste werk heeft getekend. Het schijfje draait ondertussen vaak zijn rondjes in onze cd-speler en steeds opnieuw zijn we onder de indruk van de mooie symbiose tussen kracht en melodie. Voeg daaraan toe dat de sound ons iets krachtiger in de oren klinkt dan op de vorige albums en dat vooral vocaliste Ombeline “Oxy Hart” Duprat duidelijker haar weg lijkt gevonden te hebben in de sound van Asylum Pyre. Maar ook de overige bandleden – gitarist / vocalist Johann Cadot, gitarist Pierre-Emmanel Pélisson, drummer Thomas Calegari en bassist Fabien Mira – lijken een stap voorwaarts te hebben gezet. Dat betekent dat de sound van Asylum Pyre, naar onze smaak dan toch, krachtiger en energieker klinkt en vol overgave en enthousiasme wordt neergezet door een vijftal dat, opnieuw naar onze smaak, perfect op elkaar lijkt te zijn ingespeeld. We worden meteen gegrepen door de snedige opener ‘Virtual Guns’ die reeds een mooie intro kent, maar ons al spoedig volledig meetrekt in het muzikale verhaal dat het vijftal voor ons heeft uitgestippeld. Vooral de krachtige en toch soepele vocalen van “Oxy Hart” bekoren ons enorm (en dan doen we de overige muzikanten pakken oneer aan). Elk nummer wordt knap opgebouwd, kent voldoende variatie in tempo’s en ritmes, zonder melodie en kracht te vergeten, en raakt ons heel vlot zodat onze aandacht nergens de kans krijgt om ook maar even te verslappen. Twaalf tracks lang, net iets meer dan vijftig minuten, weet Asylum Pyre ons mee te voren op deze muzikale trip. Naast de uiterst knappe puur muzikale omlijsting, zijn het vooral de vocalen van “Oxy Hart” die ons keer op keer volledig overstag doen gaan. Met andere woorden: ‘Call me Inhuman’ is werkelijk een dijk van een album geworden indien je houdt van (female fronted) progressive power metal.
Luc Ghyselen (90)
Independent Release
Tracklist: 1. Virtual Guns 2. Fighters 3. The True Crown (I Seek Your War) 4. Happy Deathday 5. There, I Could Die 6. Sand Paths 7. The Nowhere Dance 8. A Teacher, A Scientist & A Diplomat 9. Underneath Heartskin 10. The Mad Fiddler 11. Joy 12. Call Me Inhuman