Met ‘Silhouettes Of Disgust’ is het Duitse Downfall Of Gaia aan een zesde full-album toegkomen sinds de opstart in 2008. Als we de band mogen geloven – En waarom zouden we dat niet? –, is dit nieuwe album een terugkeer naar hun aloude attitude (DIY, crust punk), maar met ook alle opgedane ervaringen en invloeden die gaandeweg in de sound zijn geslopen en dan hebben we het vooral over post black metal en atmosferische elementen. Nog een gegeven die de terugkeer naar hun aloude attitude aan geeft, is het feit dat gitarist / vocalist Peter Wolff er terug bij is nadat hij de band in 2015 had verlaten wegens familiale omstandigheden. De rest van de band bleef ongewijzigd: Anton Lisovoj (bass, vocals), Dominik Goncalves dos Reis (gitaar, vocals) en Michael Kadnar (drums). Wat betreft het feit dat de band toch niet is blijven stilstaan in het verleden en ook nu nog nieuwe accenten aan hun sound toevoegt, kunnen we u melden dat dit ook op ‘Silhouettes Of Disgust’ het geval is. Voor het eerst gebruikt men immers synthesizers en je krijgt ook een paar tracks waar je vrouwelijke vocalen (Lulu Black) in ontdekt. Dit levert hier acht tracks die inderdaad een eigenzinnige mix vormen van atmosferische stukken, zware black metal erupties, én rustiger momenten. Wij gaan eerlijk zijn: de atmosferische stukken vinden we bij momenten te lang uitgesponnen, de dreigende black metal erupties zorgen er keer op keer voor dat we er bijna niet genoeg van krijgen, én de rustiger momenten waar vaak synthesizers aan te pas komen, zijn niet echt “our cup of tea”. Zodoende hebben we een beetje mixed feelings omtrent ‘Silhouettes Of Disgust. Had het viertal er hier voor gekozen om ons eerder traditionele post black metal zonder synthesizers voor te schotelen en de atmosferische stukken tot een minimum te beperken, dan waren we waarschijnlijk meer dan tevreden geweest. Zelfs de vrouwelijke vocalen mogen van ons part gerust blijven en zelfs nog wat extra uitgediept worden: ze zorgen immers voor een extra pigment in de sound van Downfall Of Gaia. Maar goed, dat zijn onze bedenkingen, en dat betekent niet dat het kwartet nu een minderwaardig of slecht album heeft afgeleverd. Integendeel, enkel zijn er momenten en stukken die ons minder liggen. Houdt u daarentegen van die diversiteit, dan mag u zeker nog wat extra’s aan ons waarderingscijfer toevoegen.
Luc Ghyselen (80)
Metal Blade Records
Tracklist: 1. Existence Of Awe 2. The Whir Of Flies 3. While Bloodsprings Become Rivers 4. Bodies As Driftwood 5. Eyes To Burning Skies 6. Final Vows 7. Unredeemable 8. Optograms Of Disgust