Indien u nog nooit van de Griekse band Riffobia gehoord heeft, kunnen we u dat niet geheel kwalijk nemen. Deze trash metal band werd reeds opgericht in 2004 maar nam reeds twee jaar later een ‘break’ om pas in 2011 terug van zich te laten spreken. Wat volgde waren twee full-albums ‘Laws Of Devastation’ in 2013 en ‘Death From Above’ in 2016. Qua verkoopcijfers hebben deze beide schijven nooit de hitlijsten gehaald en het werd alweer angstwekkend stil rond Riffobia. Maar zie, plots is er de aankondiging van een nieuw album waarbij onderdak werd gevonden bij het Griekse platenlabel Floga Records. Riffobia mept ons met dit gelijknamige album gigantisch rond de oren. Het moet verdomd lang geleden zijn dat een trash album nog zo old school maar vooral retestrak en vingervlug klonk. Geopend wordt er met de onvervalste intro ‘The Divine Infinity’ die vooral onheilspellend klinkt en doet uitkijken naar wat volgt. En dan barst ‘God Of Hate’ los. Een gitaarsalvo à la het betere Slayerwerk schudt ons uit onze winterslaap. Na een vrij lange furieuze aanloop waarbij drum en gitaren beide smeken om aandacht komt de rauwe stem van Chris Ntelis de brute agressie nog meer in de verf zetten. Vanaf dat moment stopt de blinde furie niet meer tot de tien nummers voorbij gevlogen zijn. Dat vliegen mag u gerust letterlijk nemen want telkens je denkt dat het tempo onmogelijk nog hoger kan komen te liggen, slagen de heren erin om het tóch nog op te schroeven. Zelfs een geoefend headbanger staat voor de uitdaging om geen hernia op te lopen bij dit album. Nog een geluk dat Riffobia zoals het hoort aandacht heeft voor afwisselende melodieuze gitaarpartijen waarbij we in alle eerlijkheid verlangen naar de oude Metallica platen. Riffobia slaagt erin riffs boven te halen waarvan je zou hopen dat de oude meesters ze ook nog spelen op hun nieuwe albums. We stellen ons ruimschoots tevreden met het gitaargeweld dat Riffobia ons voorschotelt en kunnen niet anders dan na veertig minuten op de repeatknop duwen ook al vraagt het lichaam – we worden ook al een dagje ouder – om enige rust. Al wie fan is van old school trash in de stijl van de genoemde meesters en anderen zoals Testament of Kreator om maar deze te noemen, moeten deze Riffobia dringend leren kennen. De zang is een pak rauwer dan bij pakweg ons vaderlandse Evil Invaders maar het draagt enkel bij tot een hoger brutaliteitsgehalte. Het spijt ons bij voorbaat voor alle andere trash bands maar deze Riffobia dreigt de lat voor trash albums het komende jaar bijzonder hoog te leggen. Rechttoe rechtaan knallen van voor naar achter zoals we het graag hebben. Soms wil je niks vernieuwends horen maar gewoon pure, brute agressie zoals dit. Verplicht luistervoer!

K.H. (93)

Floga Records

Tracklist: 1. The Divine Infinity 2. God Of Hate 3. Herald Of Pain 4. Merciless 5. Prisoner 6. Consume & Obey 7. Murder 8. Welcome To Hell 9. No Turning Back 10. Soul Collector