Twee data waar wij, van MUSIKA, altijd enorm naar uitkijken zijn de dagen wanneer het Durbuy Rock Festival plaats vindt. Die stippen we meteen met rood aan in onze agenda, want dit is een uiterst gezellig festival waar wij heel graag vertoeven. Als de organisatoren ons dan ook nog elk jaar verblijden met een pak kwalitatief hoogstaande bands, is het plaatje voor ons compleet. Dit is ook weer een feit voor de nieuwe editie van dit festival waarvoor we dit keer vrijdag 12 mei en zaterdag 13 mei hebben aangekruist in onze agenda. Hier volgt een volledig overzicht van de bands die we dit jaar kunnen verwachten op Durbuy Rock Festival.

Op vrijdag 12 mei, de eerste dag van het festival, zijn dat volgende tien bands.

La Solution is een Belgisch duo da zich muzikaal uitdrukt aan de hand van akoestische punk rock. Wij, van MUSIKA, kennen het tweetal niet echt zodat dit onze kennismaking zal zijn met het tweetal.

Nog zo’n Belgische band die we nog moeten ontdekken bij MUSIKA is One Hour. Wat we wel weten is het feit dat dit gezelschap voor een muzikale mix van metalcore en hardcore staat.

Het Franse Drakwald werd 2009 opgestart in de buurt van Tours en kiest voor een mix van pagan metal en melodic death metal om zich muzikaal te laten gelden. Het gezelschap zorgde ondertussen voor drie full-albums en daarvan is ‘Black Moon Falls’, dat in januari op de markt kwam, het meest recente.

Carnation kiest sinds de opstart in 2013 voor death metal om zich te laten gelden. Deze Belgische band bouwt gestaag aan zijn muzikale carrière en zorgde reeds voor twee full-albums, twee splits en twee live albums. Het is dan ook tijdens live concerten dat de band extra zieltjes weet te winnen. – Voor bespreking van het laatste studio album, ‘Where Death Lies’, check onze rubreik “CD review”. –

Het Amerikaanse Suffocation staat ook al voor death metal. Dit gezelschap werd in 1988 opgestart, maar gaf er in, na o.a. drie full-albums, 1998 de brui aan. In 2002 werd de band nieuw leven ingeblazen en sindsdien zorgde men voor nog eens vijf full-albums. Keuze zat dus om voor een heel stevige setlist te zorgen.

Ook het Zweedse Bloodbath staat voor death metal. Deze band werd in 1998 opgestart in Stockholm. In de discografie van dit gezelschap vind je ondertussen zes full-albums en daar is ‘Survival Of the Sickest’ uit 2022 het meest recente werkstuk van.

Rotting Christ ging in de Griekse hoofdstad Athene van start in 1987 al kende de band ook een voorgeschiedenis als Black Church die terug gaat tot 1984. De broers Themis (drums) en Sakis (vocals, gitaar) zijn de drijvende krachten achter dit melodic black metal gezelschap. Rotting Christ zorgde ondertussen voor dertien full-albums en daarvan is ‘The Heretics’ uit 2019 het meest recente van.

Uit het hoge noorden van Europa, meer bepaald uit Finland, is Korpiklaani afkomstig. Dit gezelschap staat voor folk metal. De band werd in 2003 opgestart maar kende onder verschillende namen ook al een voorgeschiedenis die zelfs terug gaat tot 1993. Elf full-albums sieren ondertussen de discografie van Korpiklaani en daarvan is ‘Jylhä’ uit 2021 het meest recente. – Voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”. –

Het Franse Rise Of The Northstar werd in de buurt van Parijs in 2008 opgestart. Dit gezelschap zorgt voor een muzikale mix van o.a. heavy metal, hardcore, punk, hip hop en metalcore. Het gezelschap blinkt niet uit in productiviteit want in de discografie vind je slechts twee ep’s en twee full-albums. Maar voor begin april is er een nieuw album aangekondigd: ‘Showdown’ (Atomic Fire Records).

Het eveneens Franse Barbar’o’Rhum mag de eerste festivaldag van deze editie van Durbuy Rock Festival afsluiten. Dit gezelschap, opgestart in de buurt van Toulouse, kiest voor een mix van Celtic folk rock, punk rock en Pirates metal. Wij kijken er al naar uit want we zijn benieuwd of de heren een even stevig feestje kunnen neerzetten als bijvoorbeeld Alestorm of Korpiklaani.

Op zaterdag 13 mei gaat het feestje gewoon verder. Zo maar liefst veertien bands mogen zich dan opmaken om ons compleet uit de bol te doen gaan.

Het Belgische Obsolete Humanity werd in 2018 in de buurt van Luik opgestart en drukt zich muzikaal uit aan de hand van een mix van death metal en groove metal. Het gezelschap zorgde in 2019 voor een vijf tracks tellende titelloze ep.

Over het eveneens Belgische Iced Sealed Eyes vinden wij maar weinig informatie. We vermoeden dat deze band zich muzikaal laat gelden middels metalcore en dat men een ep op de markt bracht.

Nog zo’n Belgische band waar we u maar weinig kunnen over vertellen is The Guardians. Als we het goed hebben situeert deze band zich muzikaal in het vakje stoner rock.

Het Franse Psykup is afkomstig uit de buurt van Toulouse alwaar de band in 1995 werd opgestart. Het gezelschap zorgt voor een muzikale mix waarin we traditional heavy metal, fusion en experimental metal in ontdekken. Als we goed hebben, zorgde dit gezelschap reeds voor vijf full-albums.

Met een mix van doom, stoner metal en psychedelica zet My Diligence zich op de muzikale kaart. Deze Belgische band, uit de buurt van onze hoofdstad als we het goed hebben, zorgde ondertussen voor vier full-albums waarvan ‘The Matter, Form And Power’ uit 2022 het meest recente is. – Voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”. –

Gronibard is een Franse band, meer bepaald uit de buurt van Lille, die sinds 1998 actief is. Het gezelschap drukt zich muzikaal uit aan de hand van goregrind waarin de heren heel wat humor in verwerken. Ze zorgden reeds voor drie full-albums en daarvan is ‘Regarde Les Hommes Sucer’ uit 2022 de meest recente creatie.

Het Franse Bukowski staat voor een mix van hard rock en stoner rock en dat reeds sinds 2007. In de discografie van deze band vinden we ondertussen vier full-albums al dateert het meest recente werkstuk, ‘On The Rocks’, ondertussen reeds van 2015.

Black Mirrors is afkomstig uit de buurt van onze hoofdstad, alwaar de band in 2013 werd opgestart. Het ensemble zorgt voor een zinderende mix van blues rock, alternative rock en psychedelica, dat vooral tijdens live concert een streling voor oog en oor is geworden. Black Mirrors zorgde reeds voor twee uiterst knappe full-albums waarvan ‘Tomorrow Will Be Without Us’ (2022) het meest recente is. Tijdens live concerten doet het gezelschap er steeds een schepje boven op!

Het Duitse Lacrimas Profundere is de eerste band die het Belgisch / Franse onderonsje onderbreekt. Deze band werd in 1993 opgestart en zorgt tegenwoordig voor een mix van doom, gothic en dark rock. Dertien full-albums sieren ondertussen de discografie van deze band en daarvan is ‘How To Shroud Yourself With Night’ uit 2022 het meest recente werkstuk van. – Voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”. –

Ook Brutus is natuurlijk een Belgisch gezelschap. Dit trio onder “leiding” van Stefanie Mannaerts (drums, vocals) zorgt voor een eigenzinnig muzikale mix waarin we elementen uit metal, progressive rock, mathrock en zelf post hardcore in ontwaren. Het legde de band geen windeieren en vooral in Vlaanderen wordt het drietal op handen gedragen. Vier full-albums sieren ondertussen de discografie van Brutus en daarvan is ‘Unison Life’ uit 2022 het meest recente van.

Nog meer Belgische muzikale kracht krijgen we met Wolvennest, een band die in 2015 het levenslicht zag in de buurt van onze hoofdstad. Het gezelschap zorgde ondertussen voor twee full-albums waardoor je kennis kan maken van hun eigenzinnige muzikale mix van o.a. black metal, psychedelica en ambient. Wij, van MUSIKA, zagen de band al een aantal keer aan het werk tijdens een live concert en zijn steevast onder de indruk die het gezelschap op ons weet te maken. Wolvennest staat immers voor een heel donker getinte, maar uiterst beklijvende live set.

Met Paradise Lost krijgen we een Britse band op het podium te zien. Samen met Anathema en My Dying Bride wordt deze band ook wel “The Peaceville Three” genoemd en dan begrijp je dat ze mee aan de basis stonden van wat we tegenwoordig doom / death noemen. Paradise Lost is er sinds 1988 en staat voor een muzikale mix van doom, death metal en gothic. En de discografie van deze band vind je ondertussen zestien full-albums en daar zitten absolute pareltjes in het (sub)genre tussen. Het meest recente full-album is Obsidian uit 2020.

Het Oostenrijkse Belphegor ging in 1992 van start en al die tijd bleef gitarist en vocalist Helmuth aan boord. Bassist Serpenth is er bij sinds 2006 en dat tweetal vormt tegenwoordig de kern van Belphegor dat muzikaal voor een mix van black metal en death metal kiest. De band zorgde voor twaalf full-albums waarvan ‘The Devils’ uit 2022 het meest recente werkstuk is. – Voor bespreking, zie onze rubriek “CD review”. – Hoe intens en beklijvend die albums ook zijn, het is tijdens live concerten dat Belphegor ons telkens opnieuw compleet weet te overtuigen.

Het uit de buurt van Kortrijk (West-Vlaanderen) afkomstige Amenra mag deze editie afsluiten. Deze band werd in 1999 opgestart en staat voor ene mix van post metal en doom. Het gezelschap zorgde ondertussen oor acht full-albums en daarvan is ‘De Doorn’ het meest recente werkstuk. Opvallend bij Amenra: je houdt ervan of je vindt het maar niks, een tussenweg is er eigenlijk niet. Tijdens live concerten kan / mag je je aan de onwaarschijnlijkste dingen verwachten.

Zoals je kan zien is er op deze editie van Durbuy Rock Festival heel wat Belgisch muzikaal geweld te verachten. Dit mag u zeker niet afschrikken om uw kaart(en) te bestellen, want we mogen heel trots zijn op al dat muzikaal geweld. Meer info omtrent Durbuy Rock Festival vind je alvast op www.durbuyrock.be of via de facebookpagina van het evenement: https://www.facebook.com/durbuyrock/