Tal van albums en bands worden door bepaalde promo machine opgehemeld tot je er bijna van overtuigd bent dat er geen beter album / betere band meer bestaat in een bepaald (sub)genre. Zo kregen we ook een pak superlatieven te lezen omtrent het Zwitserse Tyrmfar en hun nieuwste album ‘Dialectic Of Ego And The Unconscious’. Het maakt ons alvast enorm nieuwsgierig, ook al omdat we al wat jaartjes meedraaien in de metal wereld en eigenlijk nog nooit écht iets over de band hadden gehoord. Gelukkig biedt het wereldwijde web dan een pak soelaas en konden we onze zoektocht starten. Tyrmfar werd in 2013 opgestart en bouwde reeds een aardige discografie op. De ep ‘In The Depths Of A Dark Spirit’ was er in 2015. Twee full-albums, ‘Human Abomination’ (2017) en ‘Renewal Through Purification’ (2019), volgden en bevestigden de vrij goed kritieken die de band eerder had gekregen. Met het derde full-album hopen de heren – Quentin (drums), Kévin (gitaar), Robin (vocals), Mickael (gitaar) en Julien (bass) – een stap (of meerdere) voorwaarts te zetten (al is dat een heel moeilijke opdracht als je, volgens de promo machine, al de absolute top bent). Maar goed, we dwalen af. ‘Dialectic Of Ego And The Unconscious’ is dus het derde full-album voor Tyrmfar en het mag duidelijk gehoord worden. De band staat voor melodic black metal en het spreekt dan ook voor zich dat een pak dreiging en kille duisternis je kant op wordt gestuurd. Voeg daar dan wat minimale fragmenten sfeervolle muziek aan toe en, ook al minimale accenten death metal, en je verkrijgt een heel knap eindresultaat dat ons vanaf de eerste tonen van opener ‘Cursed Accent’ tot en met de slotakkoorden van afsluiter ‘The Altar Of The Damned’ weet te boeien en te overtuigen. De heren zorgen tijdens de tien tracks die dit album rijk is, voor voldoende afwisseling in tempo en ritme en weten hun nummers goed op te bouwen en te arrangeren. Zelfs het vrij lange, compleet instrumentale, ‘The Storm’ valt niet uit de toon en is zelfs geen rustpunt, maar gewoonweg een stevige track waar heel wat duistere dreiging uit voort vloeit. ‘Dialectic Of Ego And The Unconscious’ is, naar onze normen dan toch, een album dat naar meer smaakt. En ja dus, zowel het album als de band schatten we vanaf nu hoog in. Als de heren ook eens bij ons in de buurt voor een aantal concerten zorgen, staan we gegarandeerd op de eerste rij. Iets voor een festival als Unholy Congregation en / of ThroneFest?

Luc Ghyselen (95)

MTAF Records MTAFR 017

Tracklist: 1. Cursed Ascent 2. Supreme Justice 3. Of Ice And Blood 4. Where The Sun Never Shines 5. Inner Destruction 6. A Refuge For My Poisoned Soul 7. Dying In The Depths 8. The Storm 9. The Illiusion Of Choice 10. The Altar Of The Damned