Er zijn van die momenten dat een mens nog eens verrast wordt. Één van die verrassende momenten kwam er recent door de release van deze ‘Manum Inicere Alicui’. Har Shatan is namelijk niets meer of minder dan het Duitse éénmansproject van Zepar die Har Shatan onder de doopvont hield inmiddels ruim twintig jaar geleden. Nu moet het gezegd dat de activiteit van de band op een zodanig laag pitje staat dat we niet hadden durven denken nog enig teken van leven te ontwaren. De vorige release – en dat was meteen ook het eerste en dus enige full-album – dateert immers van 2009 met ‘His Legacy’. Har Shatan situeerde zich van bij het begin in de absolute underground scene van de black metal met zeer gelimiteerde uitgaves van demo’s. Hoe het op dat vlak zit met dit nieuwe album durven we eerlijk gezegd niet zeggen. Wat we wél kunnen vertellen, is het hoe het klinkt. En dat is even verrassend als het feit dat er überhaupt nieuw werk van Har Shatan is. Gedurende een slordige drie kwartier en zeven doorgaans lang uitgesponnen nummers neemt Zepar ons mee op een zeer gevarieerde rit. We hebben geen idee of het komt doordat er zeer lang gedaan is voor het tot stand komen van het album of dat het gewoon komt door ’s mans inspiratie maar elk nummer klinkt bijzonder divers en lijkt andere stijlen en invloeden te bevatten. Voor u denkt dat er geen samenhang bestaat tussen de nummers, die is er naar ons gevoel wel degelijk want alles klinkt bovenal gitzwart en rauw. De zang is hoofdzakelijk in het typische rauwe, hogere gekrijs maar er wordt frequent geschakeld naar ruwe grunts of zelfs een zware diepe basstem die recht uit de onderwereld lijkt te komen. Met het gitaarwerk een gelijkaardig verhaal, het ene moment scherp en snedig, het volgende eerder traag slepend. Het is allerminst een album waar van begin tot einde het gaspedaal volledig ingedrukt wordt, welhaast integendeel, het zijn vooral de logge, langzamere passages die je bij de keel grijpen. ‘Manum Inicere Alicui’ is een melodisch sterk opgebouwd album volgens ons dat volledig kadert binnen old school black metal die neigt naar de Noorse strekking maar dan zonder het razende tempo. Het enige minpuntje situeert zich naar ons gevoel in het drumwerk dat nogal vlak maar vooral bijzonder dof klinkt. Of dit verraadt dat Zepar eerder geschoold is in het betere gitaarwerk dan wel of dit komt door een nogal ruwe productie laten we gemakshalve in het midden maar de drums hadden voor ons snediger mogen klinken. Laat dat echter vooral de pret en het enthousiasme niet drukken. Wie op zoek is naar een portie onversneden, rauwe donkerte is bij Har Shatan aan het juiste adres. U waant zich vanaf het begin van het album minstens in het voorgeborchte van de hel en u raakt daar niet meer weg. Wat ons betreft, had dit best een beetje sneller mogen komen dan na een lange dertien jaar maar het resultaat voedt onze zwartgeblakerde ziel méér dan het doorsnee eindejaarsbachanaal.

K.H. (90)

The Sinister Flame

Tracklist: 1. Intro / Aurora 2. Fulgens et Sole Clarior 3. Secret 4. Loyalty Until Death 5. Blood Of Creation 6. Lichtträger Lucifers 7. Another Dimension (Outro)