Mikael Erlandsson behoeft geen verdere introductie als het gaat om melodieuze rock. Hij heeft zes succesvolle soloalbums uitgebracht en heel wat titels met groepen als Phenomena, Salute en anderen. Tussen 2006-2018 was Erlandsson frontman van de Zweedse supergroep Secret Service waarmee hij live over de hele wereld toerde. Samen met de fantastische gitarist Andy Malecek van de succesvolle Duitse hard rock band Fair Warning richtte hij in 2003 de band Last Autumn’s Dream op in 2003 waarin ook Ian Haugland, Mic Michaeli en John Leven van de toenmalige Europe roem. Het titelloze debuutalbum werd geproduceerd door Claes Andreasson en werd een groot succes. Last Autumn’s Dream bracht nog veertien albums uit met verschillende bezettingen waaronder gekende muzikanten als Jamie Borger (Treat) en Marcel Jacob (Talisman). Ze toerden door Japan, Engeland en Duitsland maar besloten in 2018 een pauze in te lassen. Kort daarna richtte Erlandsson de groep Autumn’s Child op. Hun titelloze debuutalbum verscheen in januari 2019 via AOR Heaven met Jona Tee op keyboards (H.E.A.T), Robban Bäck, voormalig drummer van Eclipse en momenteel in de line-up met de Zweedse rockband Mustasch, Claes Andreasson van de Zweedse Westcoast / AOR band Heartbreak Radio, die ook het eerste Autumn’s Child produceerde samen met Mikael Erlandsson. De gitaren zijn afkomstig van Pontus Åkesson (Moon Safari). In 2020 bracht de groep het tweede album ‘Angel’s Gate’. In januari 2022 keert Autumn’s Child terug met een derde album, ‘Zenith’, deze keer via Pride & Joy Music, met opnieuw Michael Erlandsson op zang, keyboards & gitaren, Pontus Åkesson op lead gitaar, Robban Bäck op drums, Claes Andreasson op piano en Magnus Rosen op bas. Gasten zijn Jona T. (Heat) met een keyboard solo op ‘Emergency’, Sayit Dölen op ritme gitaar op ‘High On Love’, Martin Olsson op bas op ‘Angel Of Danger’, ‘Evangeline’, ‘Love Is A Fighter’ & ‘Nightingale’, Anna-Mia Bonde op achtergrondzang op ‘Emergency’, Rasmus Ehrnborn ( Soilwork, Night Flight Orchestra ) op gastgitaar op het nummer gitaar op het nummer ‘ Don’t Wanna ‘ en Roberth Nygren op akoestische gitaar op ‘Heaven Can Wait’.’Zenith’ werd geproduceerd door Erlandsson & Claes Andreasson, gemixt en gemasterd door Mikael Andersson in Soundport Studios, Zweden; drums opgenomen door Mikael Andersson in de Soundport Studios. ‘Starflower’ bevat elf nieuwe nummers. Opener ‘Gamechanger’ vliegt er meteen in en doet denken aan de betere AOR uit de jaren tachtig, met dat verschil dat het nummer ook in 2023 niet gedateerd klinkt door de hedendaagse productie. Met ‘Aphrodites Eyes’ valt een eerste hoogtepunt te bespeuren: leuke intro, machtige gitaarriff, lekker melodisch, … ‘Welcome To The Show’ heeft de moeilijke taak het niveau hoog te houden, maar blijkbaar is dat geen probleem voor de jongens van Autumn’s Child. ‘Opera’ verraadt wat er komen gaat. De realiteit blijkt eerder een klassieke AOR plakker te zijn dan een stukje opera. Maar echt warm krijg ik het er niet van. ‘Karenina’ sluit aan bij de eerste trits songs. Opnieuw krijgen we een nummer dat niet had misstaan op elke radiozender in de jaren tachtig. Genoeg eighties, song nummer zes, ‘1995’ dan maar beluisteren. Hoor ik hier zowaar een nummer dat schatplichtig is aan Bryan Adams? Ja, eigenlijk wel. Met ‘Dorian Gray’ wordt het gaspedaal ingedrukt en krijg ik opnieuw een Bryan Adams impressie. In elk geval is dit een betere poging dan ‘Opera’ om een ballade te schrijven. ‘I Can’t Get Enough’ kan ermee door. Met ‘The Final Call’ moet ik heel even aan Roxette denken. ‘Love From Tokyo’ mogen we klasseren in dezelfde categorie als ‘Opera’ en ‘Dorian Gray’. Met ‘Love From Tokyo’ gaan we echter nog iets meer de romantische toer op. Ergens waart het spook van Scorpions op, gelukkig in de verte en niet voor lange tijd. ‘It’s Not Too Late’ mag het album afronden en houdt ergens het midden tussen de rockers en de slepers. Al bij al is ‘Starflower’ een goed album, maar de afkruiding is niet geheel mijn ding. Toch denk ik dat de gemiddelde fan van AOR hier zijn gading wel zal vinden. Misschien iets meer passie en originaliteit in de tragere nummers had dit album deugd gedaan.

Frederik Blieck (75)

Pride & Joy Records

Tracklist: 1. Gamechanger 2. Aphrodite’s Eyes 3. Welcome To The Show 4. Opera 5. Karenina 6. 1995 7. Dorian Gray 8. I Can’t Get Enough 9. The Final Call 10. Love From Tokyo 11. It’s Not Too Late