Het geheim achter dit ultieme power metal project bestaat in dit negende verhaal nog altijd uit de combinatie van energieke power metal in bombastische arrangementen met een vocale cast om “U” tegen te zeggen. De kleine vaste kern bestaat uit zanger / keyboardspeler en bassist Tobias Sammet, gitarist en bassist Sascha Paeth (die het album ook mede produceerde) en drummer Felix Bohnke.

Doorheen het album vinden we ook bijdrages van keyboardspeler Michael Rodenberg, gitarist Oliver Hartmann en achtergrondvocalisten Herbie Langhans en Ina Morgan. Gastmuzikanten zijn er weer in overvloed en niet van de minste: Jorn Lande, Bob Catley (Magnum), Ronnie Atkins (Pretty Maids), Eric Martin (Mr. Big), Geoff Tate (ex-Queensryche), Michael Kiske (Helloween) en voor het eerst Floor Jansen (Nightwish) en Ralf Scheepers (Primal Fear). De spooky intro van ‘Welcome To The Shadows’ laat niet vermoeden dat het nummer wat later een musicalachtig refrein kent. Toch overvalt een creepy gevoel je bij de tussenstukken, waar een piano, achtergrondkoor en een melancholische gitaarsolo je dat griezelige gevoel geven. Misschien over de top Avantasia, maar erg genietbaar. De furieuze vocalen van Ralf Scheepers gaan voluit, zowel in kracht als bereik en zorgen dat het uptempo ‘The Wicked Rule The Night’ als een donderende sneltrein voorbij raast. Waarschijnlijk is dit het meest woeste nummer dat op een Avantasia plaat terecht gekomen is. Ondanks de diversiteit bij Sammet, blenden beide vocalen subliem. Een van mijn persoonlijke favorieten is ‘The Inmost Light’, waar heer en meester Michael Kiske de hoogste regionen niet onberoerd laat met zijn ultieme strot. Het uptempo nummer doet je zonder twijfel denken aan Helloween. Ook hier een perfecte clash tussen beide vocalisten. Dat uitgerekend dit nummer nu de kortste van de schijf moet zijn. De Nederlandse Floor Janssen zorgt voor wat extra diepte in ‘Kill The Pain Away’. De gouden strot van Nightwish brengt veel dynamiek door haar kracht, intensiteit en breekbaarheid in de strijd te gooien. Dergelijke klasse is slechts voor weinigen weggelegd. Eigenaardig dat Sammet een gelijkaardig gouden haantje van Battle Beast niet eerder wist te strikken. Bij deze misschien een tip om bij een tiende schijf ook Noora Louhimo de revue te laten passeren. In de ballad van het album ‘Misplaced Among The Angels’ doen beiden het duet nog eens over. De emotionele start van Tobias wint crescendo aan kracht en explodeert helemaal in het refrein. Floor beantwoordt zijn smeekbede en bouwt op gelijkaardige manier op naar een fenomenaal uitdagend duel. Nog zo’n vocaal monument is Jorn Lande, die al bijna elk album mocht passeren. Ook hier bewijst de voormalige Masterplan frontman met zijn krachtige en hese ruwheid waarom hij zo’n veelvuldig gevraagde gastzanger is. Het daarbij horend pittig fretwerk zorgt dat de stevige rocker ‘I Tame The Storm’ tot een van mijn favorieten behoort. Nog zo’n graag geziene gast is de inmiddels vijfenzeventig jarige frontman van Magnum, een van ondergetekende favoriete bands. Met het motto “Life is just a number” fleurt Bob Catley het energieke en musicalachtige ‘The Moonflower Society’ helemaal op. Die ritmewissels en breaks vinden we ook vaak terug in Tony Clarkin’s arrangementen. De clip komt als tekenfilmverhaal tot leven: https://www.youtube.com/watch?v=pLZ_za4a-88. Tobias verklaart: “Een maanbloem is een schepsel van de nacht dat bloeit als de wereld slaapt. Voor mij staat het enerzijds voor de rare personages die in mijn liedjes voorkomen en anderzijds voor de rare personages waarmee ik me in Avantasia omring”. Na het ritmische samenspel in ‘Rhyme And Reason’ zorgt Geoff Tate als laatste gastmuzikant in ‘Scars’ nog wat extra diepte. In de tien minuten durende slotepos ‘Arabesque’ worden in de knap opgebouwde intro flarden van Oosterse invloeden gemengd met de gekende Avantasia-stijl. Het laat iedereen nog eens schitteren in een wervelend arrangement dat dit muzikaal verhaal met een warm gevoel afsluit. Het nieuwe verhaal wordt in een elftal magische, krachtige en gepolijste nummers verteld. Voorspelbaar, dat wel maar de diversiteit doorheen het album zorgt ervoor dat het boeiend blijft, al flirt de speelduur met een uur. Op en top Avantasia, heel herkenbaar en mooi uitgewerkt en toch telkens weer anders. De toevoeging van Floor is een meerwaarde, al is de bijdrage van Tobias groter dan bij zijn vorige meesterwerkjes. De duellen zijn mooi uitgekiend en de daarbij horende muzikale aanvullingen telkens op het lijf geschreven. Tussen al dat vocaal geweld zou je nog het fantastische snarenwerk van Sascha Paeth vergeten. De jarenlange bewezen formule lijkt nog niets te moeten inboeten aan kwaliteit, integendeel, het blijft de ideale kweekvijver te zijn voor meesterwerkjes.

Rocking Klingon (90)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Welcome To The Shadows 2. The Wicked Rule The Night 3. Kill The Pain Away 4. The Inmost Light 5. Misplaced Among The Angels 6. I Tame The Storm 7. Paper Plane 8. The Moonflower Society 9. Rhyme And Reason 10. Scars 11. Arabesque