Met Mantah verschijnt alweer een nieuwe Belgische band aan het metal firmament. Dat deze West-Vlaamse band ondanks hun prille bestaan meteen een full-album de wereld instuurt wijst erop dat dit geen beginnelingen zijn. Gitarist en mede-oprichter is Bart Vandeportaele die ruimschoots zijn strepen verdiende bij Spoil Engine. Zang is in handen van Sven Herssens die we kennen van bij Fields Of Troy. In de herfst van 2020 werd de band aangevuld met Bert Nauwynck op bas (Diecast Unit), Lothar Ryheul op de drums (Fields Of Troy) en Dennis Wyffels als gitarist (Lethal Injury / Bloodrocuted). Kortom, stuk voor stuk muzikanten die niet aan hun proefstuk toe zijn. En dat hoor je meteen. Mantah klinkt eenvoudigweg als een band die reeds jarenlang samenspeelt. Dat ze geïnspireerd zijn door de nu-metalbands van de jaren ’90 als Korn, Linkin Park en Slipknot trachten ze zelfs niet weg te moffelen maar hun geluid is niettemin veel ruimer dan enkel toe te spitsen op het nu-metalgenre. Dit klinkt niet alleen heel modern en fris van de lever, het is vooral heel erg afwisselend én bovenal beukend. Opener – en één van de voorafgaande singles – ‘Drown’ blijft misschien wel onze favoriet, niet in het minst omdat het ons op meerdere vlakken geregeld doet denken aan In Flames. Zanger Sven Herssens liet bij Fields Of Troy al horen een steengoede zanger te zijn maar wat hij bij Mantah serveert, is werkelijk next level. Hij switcht schijnbaar moeiteloos tussen cleane vocals, grunts en rauwe hesere zanglijnen. Het ene moment komt hij in de buurt van Anders Friden van het reeds vernoemde In Flames, het volgende situeert hij zich eerder in de regionen van Ivan Moody van Five Finger Death Punch maar dat kan evenzeer van de muziek gezegd worden. Niet dat we bedoelen dat Mantah klinkt als een goed uitgekiende mix van alle bands die we hierboven reeds vernoemd hebben maar eerder om u een beeld te schetsen van hoe Mantah klinkt. En kort samengevat klinkt Mantah voor ons als Five Finger Death Punch mét ballen: dus rauwer, minder gepolijst en veel minder uitgekiend om te scoren maar niettemin heel erg afgewerkt én internationaal. In alle eerlijkheid, als we de leden niet kenden, hadden we zonder twijfel geloofd dat Mantah een overzeese band was. We hebben dan wel opener ‘Drown’ als favoriete nummer aangehaald maar eigenlijk hadden we er makkelijk drie andere kunnen opnoemen. De negen nummers vliegen voorbij in iets meer dan een half uur en de kans dat u op repeat duwt, is volgens ons heel erg groot. Nadat we eerder dit jaar al met verrassend sterke debuutalbums om de oren werden geslagen door de Cobra The Impalers en Kill The Logo’s van deze planeet, kan deze Mantah het rijtje rustig vervoegen. Wat een knaller. Aanschaffen die handel! En vlug wat. U moest al bezig zijn.

K.H. (90)

Independent Release

Tracklist: 1. Drown 2. Game Over 3. The Enemy 4. Abstain 5. Dead Inside 6. Breaking Away 7. In Vain 8. Unawake 9. Am I