Memories Of A Lost Soul: Redefining Nothingness

Met ‘Redefining Nothingness’ probeert het Italiaanse Memories Of A Lost Soul zichzelf terug op de kaart te zetten. Memories Of A Lost Soul werd in 1995 opgestart en zorgde eerder voor een paar demo’s en vier full-albums. Het laatste in die reeks was ‘Empty Sphere Requiem’ uit 2014 zodat het ongeveer acht jaar lang stil bleef rond dit gezelschap dat muzikaal kiest voor een mix van gothic metal, black metal en death metal. In de promo tekst die we bijgeleverd kregen, goochelt men grote namen als vergelijkingspunten. Mogen we u eerst en vooral zeggen dat Memories Of A Lost Soul heel zeker niet kan tippen aan de aangehaalde namen, te weten Rotting Christ, Dark Tranquillity en Cradle Of Filth. Op ‘Redefining Nothingless’ vind je negen tracks terug, goed voor iets minder dan een uurtje muziek, maar nergens wordt het niveau ook maar even gehaald van eerder genoemde voorbeelden. Dat het gezelschap muzikale elementen gebruikt die dat illustere trio ook gebruiken, spreekt eigen voor zich als je de sound van Memories Of A Lost Soul hoort. Maar het muzikale vernuft op gebied van nummers opbouwen en / of arrangeren zit er alsnog niet in voor dit gezelschap. We gaan niet echt rond de pot draaien, en je dus gewoon vertellen zoals het is. We missen een bepaalde opbouw en / of de muzikale kracht en accenten die de drie geciteerde bands wel aankunnen. Is ‘Redefining Nothingness’ dan een minderwaardig album? Niet echt, maar door het feit dat wij elke week opnieuw overstelpt worden met releases waar we onze oren te luisteren leggen, komt dit vijfde full-album van Memories Of A Lost Soul niet echt boven het maaiveld uit. En daar is niet enkel de opbouw of de arrangementen van de nummers debet aan, want ook op het puur vocale vlak hebben we onze bedenkingen bij het stem timbre van vocalist / gitarist Buzz, de enige overlever van de originele line-up. Ook de vrouwelijk vocalen (Nefer Stria) die hier en daar opduiken, kunnen ons maar heel matig bekoren. Let wel, er komen ook fragmenten langs die we best goed vinden, maar die zijn er veel te weinig om van een echt geslaagd album te spreken, als je het ons vraagt.

Luc Ghyselen (65)

My Kingdom Music echo 170

Tracklist: 1. They’re Coming From The Stars 2. The Prometheus’ Key 3. The Alien Artifact 4. The Unspoken Dracula 5. Eternal Darkness 6. In The Circle Of Time 7. The End Of Coming Light 8. Another Tale From The Mourning Star 9. In The Eyes Of Nothingness