Is het mogelijk om een overdosis Anette Olzon te krijgen? Ik mag hopen van niet. Evenals Ronnie Romero duikt deze voormalige Nightwish vocaliste met regelmaat van de klok op. Naast het feit dat ze onlangs nog schitterde in haar eigen soloalbum ‘Strong’ uit 2021 en in ‘The Dark Element’, was ze te gast bij Ultima Grace, waar ze in Japans gezelschap de pannen van het dak zong. Op eenzelfde releasedatum verscheen ook deze ‘Army Of Dreamers’ in de winkelrekken. Een compleet andere insteek, gezien het hier om een vervolgalbum gaat. Opnieuw werkte ze samen met Symphony X’s Russell Allen in het project van mastermind Magnus Karlsson. Deze songwriter, componist, producer, keyboardspeler, bassist en gitarist heeft opnieuw een elftal weelderige arrangementen geschreven in zijn gekende symfonische en melodieuze powermetal stijl. Anders Köllerfors is diegene die op de drumvellen mept. Hun debuut ‘Worlds Apart’ werd meer dan goed onthaald en eigenlijk mogen we hier ‘meer dan dat’ verwachten. Ook hier ligt de kracht in de uitgekiende aanvulling, de afwisseling en de combinatie van beide stemmen. De orkestrale hand van de meester horen we in de intro van ‘Army Of Dreamers’, waar een spervuur aan vocaal geweld je naar het refrein voert. Meteen voel je de kracht van de beide vocalisten, die elk hun eigen stijl en levendigheid prijsgeven. De energieke combinatie is echter ook deze keer meer dan de som van elk apart. Samen met het pittig snarenwerk en de intense drumsalvo’s vormt dit de ideale opener. https://www.youtube.com/watch?v=ULrwBy5g2-A. Waar wat gas terug genomen wordt, ligt de klemtoom meer op de harmonieuze samenhang van de vocale magie. ‘So Quiet Here’ https://www.youtube.com/watch?v=DrXncnMxviU en ‘Out Of Nowhere’ zijn daar voorbeelden van, waar het meezinggehalte vrij hoog is. Deze laatste kent zelfs wat progressief snarenverweer. ‘All Alone’ is nog zo’n topper dat op video verscheen: https://www.youtube.com/watch?v=0_z0rCIvZjU. Het laat de plaat enerzijds wat kantelen door de dramatische ondertoon, maar anderzijds bevestigen de eerder gehoorde troeven. Traditionele power metal nummers zoals ‘Until It’s Over’ springen er dan niet meteen uit, maar bevestigen het algemene onderhoudende gevoel. Mooi gepolijst tussendoortje zou je zeggen, tot je Karlsson’s gitaarsolo hoort en je opnieuw beseft dat ook dit nummer kruidig gespekt is. Vaak is het gewoon genieten door de variatie van nummers, met centraal de clash van de stemmen en het uit de kluiten gewassen fretwerk. De groovy afsluiter ‘Never Too Late’ begint misschien mysterieus, maar een drumsalvo laat het nummer volledig uit zijn voegen treden. Een laatste keer rocken op een melodieuze vocale harmonie. Deze ‘Army Of Dreamers’ is een stevige bevestiging dat de brutalere kant van Russell een perfecte match is met de schoonheid van Anette. Wie het eerste album onder de naam Allen / Olzen kent zal met deze opvolger geen nieuwe horizonten tegemoet gaan, maar eerder een knappe bevestiging vinden.

Rocking Klingon (85)

Frontiers Records FRCD 1250

Tracklist: 1. Army Of Dreamers 2. So Quiet Here 3. Out Of Nowhere 4. A Million Skies 5. Carved Into Stone 6. All Alone 7. Look At Me 8. Until It’s Over 9. I Am Gone 10. Are We Really Strangers 11. Never Too Late