Blind Guardian: The God Machine

Lucifer’s Heritage was de naam van de band die in 1984 de beginselen vormde voor wat drie jaar later naar Blind Guardian omgedoopt werd. De line-up van deze Duitse speed / power / thrash metal band kende wat wisselingen, maar is sinds 2005 ongewijzigd. Vocalist Hansi Kürsch wordt bijgestaan door gitaristen André Olbrich en Marcus Siepen en drummer Frederik Ehmke. De nummers werden in volle pandemie opgenomen in de Duitse Twilight Hall Studios. De productie lag in handen van Charlie Bauerfeind, geen onbekende naam in het milieu. Het mixen van het album werd door Joost van den Broek en Jos Driessen in de Nederlandse Sandlane Recording Facilities gedaan en de finale mastering werd verzorgd door Jaakko Viitalähde in het Finse Virtalähde Mastering. De bands oorspronkelijke agressieve thrash-kantje is iets wat me persoonlijk niet zo aanspreekt, maar na ‘A Night At The Opera’ uit 2002 werd de nadruk telkens wat meer gelegd op de orkestrale partijen, waardoor ik hen ben beginnen volgen. Net dat zijspoor maakte hen anders dan de massa. De live performance van ‘Violent Shadows’, die eind 2020 op Youtube verscheen, liet me vermoeden dat de terugkeer naar het vroegere geluid ingezet was. https://www.youtube.com/channel/UC0-8RxyOBqTIb0r8qJK8SVw. ‘The God Machine’ grijpt inderdaad in zijn schrijfproces zo’n twintig jaar terug in de tijd, met de pluspunten die de daaropvolgende albums kenden. Een teruggrijpen naar de basis die in balans is het heden. Gebaseerd op thrash en speed metal zorgt ‘Deliver Us From Evil’ voor een niet mis te verstane energie injectie. Thema’s die refereren naar science-fiction series en boeken (The Witcher, American Gods, Battlestar Galactica) vormen de agressieve basis, die in ‘Damnation’ onverminderd weelderig aanwezig is. De vele ritmewissels zorgen voor een dynamisch arrangement, dit samen met een pak energie die op je afkomt. Het achtergrondkoor zorgt dan weer voor dat bombastische samenhorigheidsgevoel. Verwijzend naar het boek van Neil Gaiman opent het epische ‘Secrets Of The American Gods’ crescendo met wat oosterse klanken in een tragere cadans. Let op de treffende gelijkenis met Orden Ogan. Alhoewel de snaren diep grommend tekeergaan, klinkt het hakkende ‘Violent Shadows’, verwijzend naar ‘Stormlight Archives’ van Brandon Sanderson, wat melodieuzer. Het tempo zakt tot een minimum bij ‘Life Beyond The Spheres’, wat daardoor persoonlijk een beetje oncomfortabel overkomt. In schril contrast vervolgt het thrashy ‘Architects Of Doom’, dat opnieuw alle registers openzet. https://www.youtube.com/watch?v=u60SpI8qsd4. Ondanks alle agressiviteit komt de razende sneltrein nagenoeg tot stilstand bij ‘Let It Be No More’. Kürsch vertelt over het verlies van zijn moeder, maar ook het boek / televisieserie The Leftovers komt terug. Vlak voor de eindmeet bijt het gezelschap nog even ultrasnel van zich af in het aanvallende ‘Blood Of The Elves’. De afsluiter ‘Destiny’ heeft misschien nog het meest orkestrale gevoel in zich. Het is een verrassende trip die vele genres weet te combineren. De basis van thrash / speed metal is een draagvlak waar nagenoeg elk nummer op gebaseerd is, maar de power metal versieringen polijsten het telkens wat op. ‘The God Machine’ gaat duidelijk terug naar de roots van de traditionele Blind Guardian en is daardoor vaak een energiek muzikaal spervuur, al zijn de orkestraties hier en daar toch behouden. Of het de zeven jaar wachten waard is laat ik in het midden. De nummers zijn zwaar en agressief, iets wat zowel oude als nieuwe fans zal bekoren.

Rocking Klingon (80)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Deliver Us From Evil 2. Damnation 3. Secrets Of The American Gods 4. Violent Shadows 5. Life Beyond The Spheres 6. Architects Of Doom 7. Let It Be No More 8. Blood Of The Elves 9. Destiny