Het Canadese Borealis staat sinds 2005 garant voor een mix van melodic power metal en progressive metal. En daar kunnen zelfs een aantal wisselingen in de line-up niets aan veranderen. Na eend emo zorgden de eerste twee full-albums, ‘World Of Silence’ (2008) en ‘Fall From Grace’ (2011), terecht voor heel wat opschudding. Het volgende drietal, ‘Puragtory’ (2015), ‘World Of Silence MMXVII’ (2017) en ‘The Offering’ (2018), deed de interesse in de band wat stagneren om niet te zeggen wat te doen zakken. Maar kijk, met ‘Illusion’ brengt Borealis, wat ons betreft dan toch, heel zeker zijn sterkste album tot nu toe uit. Nog steeds is de sound een mix van melodic power metal en progressive metal, maar, als je het ons vraagt, zijn de tracks een stuk beter opgebouwd en, al heel zeker, beter gearrangeerd. – En de heren waren eigenlijk al geen kneusjes als je de eerste twee full-albums in beschouwing neemt. – Misschien heeft de covid pandemie Borealis goed gedaan, want men maakte kennis met Vikram Shankar die de band hielp met extra ornamenten op gebied van composities, keyboards en synthesizers. Voeg daaraan toe dat de stem van vocalist / gitarist Matt Marinelli krachtiger klinkt dan ooit te voor en dat men ook nog eens een toegevoegde waarde vond met wat vrouwelijke backing vocals en je verkrijgt een album, dat zeker naar onze maatstaf, absolute top is in het (sub)genre. Naast de reeds eerder opgesomde ingrediënten mogen we ook de inbreng van de overige muzikanten niet minimaliseren. Drums (Sean Dowell) en bass (Aiden Watkinson) zorgen niet enkel voor het heel solide fundament, maar mogen ook op tijd en stond hun accenten leggen. Hun tempo en ritme veranderingen worden op een prachtige manier opgevolgd door de gitaren van frontman Matt Marinelli en Ken Fobert die daar dan ook nog heel knappe gitaarsolo’s aan toevoegen. Dat de keyboards en synthesizers alle eventuele gaatjes vakkundig toespelen en daar dan ook nog extra ornamenten aan toe voegen, zorgt voor een heel volle sound waar kracht en melodie zo goed als perfect samensmelten. Over de vrouwelijke backing vocalen hebben we het eerder gehad: die zorgen voor een extra pigment in de sound. Maar we hebben het nog niet gehad over het schitterende duet tussen Matt en vocaliste Lynsey Ward tijdens ‘Burning Tears’, een krachtige ballade waar twee prachtige stemmen elkaar wondermooi vinden. Maar het “prijsbeest” op deze ‘Illusions’ is de machtige afsluiter ‘The Phanom Silence’, een iets meer dan elf minuten durende track die tal van wisselingen in tempo en ritme kent en die eigenlijk alles bevat wat je als liefhebber van melodic power metal / progressive metal wil horen, zonder een milliseconde te vervelen. Dat laatste geldt eigenlijk voor het complete album, zodat Borealis met ‘Illusions’ duidelijk volledig terug is van “weg geweest”.

Luc Ghyselen (96)

AFM Records AFM 766-9

Tracklist: 1. Illusions 2. Ashes Turn To Rain 3. My Fortress 4. Pray For Water 5. Burning Tears 6. Believer 7. Light Of The Sun 8. Face Of Reality 9. Bury Me Alive 10. Abandon All Hope 11. The Phantom Silence