Het Amerikaanse – meer bepaald uit Austin, Texas – Spirit Adrift werd in 2015 opgestart als solo project door Nate Garrett, maar is ondertussen een volwaardige band geworden die ook al wat wijzigingen in de line-up kende. Ook de muzikale koers werd al aangepast: van doom metal naar traditional heavy metal. Toch zorgden die verschuivingen er niet voor dat Spirit Adrift geen werk op de markt brengt. Vier full-albums, een split en nu ook een vierde ep zijn het resultaat. Op ’20 Centuries Gone’, het nieuwste werkstuk van Spirit Adrift dat als ep wordt aangeboden, krijg je acht nummers te horen die samen goed zijn voor meer dan zevenendertig minuten luisterplezier. Voor een aantal bands is dit een full-album, al begrijpen we wel waarom dit door kan gaan als ep. Je krijgt immers slechts twee eigen nummers van Spirit Adrift te horen, de overige zes zijn coverversies. De twee eigen tracks, ‘Sorcerers Fate’ en ‘Mass Formation Psychosis’, zijn twee goed opgebouwde nummers geworden die krachtig uit de speakers knallen en die allebei een mix vormen van traditional heavy metal met doom accenten. ‘Sorcerers Fate’ klinkt iets meer gedreven in onze oren, al moet, zeker qua opbouw, ‘Mass Formation Psychosis’ daar zeker niet voor onder doen. Meteen twee tracks die, zeker voor de fans van Spirit Adrift, al de aankoop van die schijfje wettigen. Daarna volgen nog zes covers. ‘Everything Dies’ (Type O Negative) opent slepend om traag verder te gaan met bijna gesproken tekst, om dan later aan kracht en tempo te winnen: een knappe versie. ‘Hollow’ (Pantera) krijgt een heel melodieus jasje aangemeten, maar is minder ons ding. De Spirit Adrift versie van ‘Escape’ (Metallica) is goed zonder meer: we missen het rauwe randje dat het origineel kenmerkt en ook op gebied van kracht blijven we wat op onze honger zitten. Thin Lizzy’s ‘Waiting For An Alibi’ blijft dicht bij het origineel maar doet ons terug grijpen naar het origineel wegens het stem timbre van Phil Lynott. Ook ‘Nasty Dogs And Funky Kings’ (ZZ Top) zorgt er voor dat we opnieuw het origineel eens door onze speakers jagen. Lynyrd Skynyrd’s ‘Poison Whiskey’ is best oké, en klinkt in onze oren iets krachtiger dan het origineel, maar ook hier geldt voor ons de regel: geef ons maar de originele versie. Als je dit schijfje in zijn geheel bekijkt, zijn we heel tevreden met de twee nieuwe nummers van Spirit Adrift, maar doen de cover versies ons eigenlijk allemaal terug grijpen naar de originelen. Als dit de bedoeling was van Spirit Adrift is hun missie geslaagd. Maar misschien willen de heren van Spirit Adrift ons enkel aangeven waar ze de mosterd voor hun eigen nummers haalden en willen ze de “nieuwere” liefhebbers van metal een duwtje geven richting hun idolen. Ook dan lijkt dit een geslaagde missie. Maar, we kunnen ook echte die hard Spirit Adrift fans volgen die misschien zullen aangeven van liever geen covers meer te horen, want, als we heel eerlijk moeten zijn, staan de eerste twee, eigen, nummers best wel hun mannetje tegenover die coverversies.

Luc Ghyselen (76)

Century Media

Tracklist: 1. Sorcerers Fate 2. Mass Formation Psychosis 3. Everything Dies 4. Hollow 5. Escape 6. Waiting For An Alibi 7. Nasty Dogs And Funky Kings 8. Poison Whiskey