Prophecy Fest, Balver Höhle, Balve, Duitsland.
Prophecy Productions, het illustere label, opgericht door Martin Koller in 1996 en sedertdien huis van vertrouwen voor vele black metal, dark rock, neo-folk, shoegaze en andere bands, organiseert sedert 1999 een festival dat aanvankelijk één dag innam en als showcase voor de bands op het label fungeerde. In 2021 werd de vijfentwintigste editie georganiseerd, gespreid over drie dagen. Al enkel jaren is dit de vaste formule en ook de locatie voor het festival, met name de Balve-grot, is al enkele jaren de vaste stek voor Prophecy Fest. Uiteraard is het nog steeds de bedoeling een bloemlezing te beiden van al het moois dat Prophecy Productions kan bieden. Soms worden ook wel eens bands geprogrammeerd die op het eerste zicht geen link met Prophecy hebben, tot je naderhand vast moet stellen dat de band in kwestie een tijdje later nieuw werk uitbrengt via Prophecy. De organisatie van Prophecy pakt graag uit met primeurs en exclusiviteiten. Wie kan ze ongelijk geven. Prophecy Fest is dan ook een festival dat met geen enkel ander festival te vergelijken valt: een uitzonderlijke locatie, een aanbod van bands die je nergens anders vindt en kers op de taart is de extraatjes waar het festival graag mee uitpakt. Zo krijg je sedert 2015 steevast een boek met cd van zodra je de site betreedt. In 2021 was er zelfs een heus naslagwerk voorhanden met een viertal cd’s. Zelf was ik niet aanwezig, maar achteraf kon ik een exemplaar van het lijvige boek op de kop tikken. Het is nauwelijks te bevatten hoeveel energie Prophecy in de layout en het ontwerp van hun releases steekt. Er wordt werkelijk aan alles gedacht. Zo kunnen zij die niet ter plaatse kunnen zijn toch nog genieten van de exclusieve concerten via de livestream. Prophecy Fest is geen grootfestival, iets meer duizend bezoekers, maar wel een groots festival.
Dus ja, MUSIKA was er weer graag bij voor de nieuwste editie. De donderdag kondigt zich steevast een beetje aan als een warm-up voor de vrijdag en de zaterdag. Niet meteen de grootste bands worden gepresenteerd, maar op zijn minst wel interessante bands. Trouwens, Prophecy programmeert haar line-up bewust niet volgens de populariteit van de bands, maar zet honderd procent in op de belevenis. De vroegste bezoekers werden op donderdag ook hartig onthaald mits gratis bier. En daarvoor doet MUSIKA graag al eens een extra inspanning. We moeten zeker vermelden dat de eerste dag zich niet afspeelt in de grot maar op een weide voor de grot en naast de campingzone.
De eer om het festival op gang trekken was deze keer voor Zwischenlichten. Zwischenlichten is een dark folk project uit het grensgebied van Frankenwald en Fichtelgebirge. De band presenteerde haar debuut en de bezoekers hadden ook de kans om ‘Dämmerschwellen’ aan te schaffen vóór de officiële verschijningsdatum. Op basis van de beschikbare nummers die op het net circuleren was het een beetje moeilijk om a priori een accuraat beeld te vormen van de sound van de band. Dus lieten we ons maar al te graag verrassen. Zwischenlichten bestaat uit Nico Schwappacher en Martin Falkenstein. Martin speelt / speelde ook bij menige andere bands zoals Sun Of The Sleepless, The Vision Bleak, etc. Iets na 17h00 begonnen de heren eraan. Het publiek werd getrakteerd op een frisse pint. Meerdere biertjes dat kon ook. De vrijgevigheid van Prophecy Productions is eindeloos. Een fris pintje in combinatie met de neo folk van Zwischenlichten bleek een uitstekende combinatie. Ondertussen kon je ook in de merch het nieuwe album aanschaffen, dat binnenkort uitgebracht wordt. Het gaat weliswaar om een downloadcode in een hoesje. Maar zo kreeg de fan alvast een preview van de cd die binnenkort in zijn bus valt. Een akoestische show beschrijven is geen sinecure, maar we mogen de muziek van Martin en Nico als hoogstaand omschrijven.
Na Zwischenlichten werd de lijn doorgetrokken middels een akoestisch optreden van Crone. Crone is de muzikale samenwerking tussen sG (Secrets Of The Moon) en drummer/gitarist Markus Renzenbrink (Embedded) waarmee de twee hun brede smaak in de rockmuziek verkennen en een middel hebben gevonden voor een intense, soms zelfs meeslepende expressie, gekenmerkt door beklijvende melodieën. ‘Gotta Light?’ is het nieuwste muzikale kleinood, dat ons doet wegdromen en als dusdanig de opvolger van ‘Godspeed’ en debuut, ‘Gehenna’. Uiteraard waren we nieuwsgierig hoe dit allemaal akoestisch gebracht zou worden. En het moet gezegd dat het schitterende samenspel tussen de drie heren en (zeer mooie) dame van een ongelooflijk hoog niveau was. De muziek ligt in de lijn van Secrets Of The Moon. Je hoort echoes van Pink Floyd. Crone is een mooie mix van dark rock, psychedelica en progressieve rock.
Neun Welten was als derde aan de beurt. Neun Welten mag je gerust bestempelen als een gevestigde waarde, misschien niet op basis van hun output, wel als je naar hun bestaansduur kijkt. In 2001 brachten ze hun eerste demo uit. Sedertdien verblijdde de neo-folk band uit Halle / Saale ons met een drietal albums en enkele ep’s. Het was trouwens pas hun tweede passage op Prophecy Fest. De vorige dateerde van 2021. We wilden ook graag weten of Neun Welten sedert het verschijnen van hun laatste album in 2017, ondertussen al nieuw materiaal had kunnen componeren. We moeten de nieuwsgierige lezer een beetje het antwoord schuldig blijven in zekere zin. Ja ze speelden nieuwe nummers. Nee, we weten niet hoe ze heetten. We weten alleen dat het fantastisch klonk. Dat ze maar snel met een nieuw album komen aandraven.
Na Neun Welten was het de beurt aan, Thurnin, ook al een nobele onbekende. Thurnin is de naam voor het solo dark folk project van Jurre Timmer. Thurnin bracht begin 2021 debuut ‘Menhir’ uit in een zeer beperkte oplage. Inmiddels is ook reeds de tweede persing uitverkocht. Blijkbaar kwam Thurnin onder de radar van Prophecy, wat aanleiding gaf tot het tekenen van het project voor het label. Binnenkort verschijnt het vervolg op ‘Menhir’ en ook ‘Menhir’ wordt heruitgebracht. Bij valavond mocht Jurre tonen wat hij zoals in zijn mars heeft. Jurre heeft ongetwijfeld veel in zijn mars op basis van wat we online kunnen horen. Live kwam het er wat minder uit. De muziek is zeer intimistisch en hoort misschien eerder in een kleine en stille zaal, dan op een prachtige Duitse weide met een publiek dat ondertussen menig pintje had verzet. Dit neemt niet weg dat Thurnin op onze radar staat en we het volgende album zeker gaan beluisteren.…
Het was effen wachten op Vrîmuot. Vrîmuot (Middelhoogduits voor “openhartigheid”) uit het legendarische Teutoburgerwoud, Duitsland, werd in 2019 opgericht door componist, multi-instrumentalist en zanger T.S. en brengt vers bloed in het aloude lichaam van de neo folk. Zijn onderneming omschrijvend als “Mythopoeic Dark Folk”, is zijn voornaamste artistieke bedoeling om gevoelens op te roepen in de geest van de romantici, het ontsnappen aan de huidige “samsara” om verlichting te zoeken, het hogere doel waar ons natuurlijke wezen naar streeft. De lezer begrijpt wellicht dat we een beetje gespannen voor het podium stonden te schuifelen en niets minder dan een unieke ervaring verwachtten. Geflankeerd door een drummer bracht T.S. het beste van zichzelf. Vrîmuot is volstrekt origineel en je zou hem eerder mogen vergelijken met een bard dan met een muziekgroep. De manier waarop T.S. zijn muziek declameert, met een stem die door merg en been gaat, gedragen door een treurige gitaar en op het ritme van donkere drums, is om stil van te worden van zoveel grandeur. Het concert vloog voorbij als het ware. …
Stilaan liep de avond naar zijn einde toen Mosaic het podium betrad. Mosaic is een black metal band die een beetje onder de radar opereert, want ondanks hun ruim tienjarig bestaan kende ik Mosaic allerminst, wat op zich wel vreemd is gezien hun substantiële oeuvre dat een zestal albums en evenveel ep’s telt. Daar steekt ook een samenwerking met Zwischenlichten tussen. Niet echt verbazingwekkend want twee van de vier muzikanten van Mosaic maken deel uit van Zwischenlichten. Als ook nog eens blijkt dat het de zelfde twee heren zijn die met Zwischenlichten en Mosaic het podium vullen, dan is de cirkel rond zeker. Wat we ook een beetje vreemd leek is waarom een band die op Eisenwald, nog zo’n kwaliteitslabel getekend is, op Prophecy Fest mag figureren. Een aankondiging dringt zich op, me dunkt. Ik zie wel een connectie met Martin, maar ik vermoed at er meer in de pijplijn zit. Benieuw wat er uit zal komen. Mosaic is vandaag drums, akoestische gitaar en een begeleidende elektrische gitaar. Meer heb je niet nodig om weg te gaan van alle geijkte paden en muziek te maken die origineel is maar toch instant catchy. We vergaten zowaar de ingetreden kilte en nattigheid. Wat Mosaic er akoestisch van maakt is een herwerking van hun normale oeuvre dat mag wedijveren met elektrische versie. Hieraan is duidelijk te merken hoe virtuoos beide heren zijn.
Even hebben we bij MUSIKA getwijfeld of we de eerste dag wel zouden meenemen. Indien we dit niet zouden gedaan hebben, dan zouden we alvast een heel mooie festivaldag op een nazomerse weide gemist hebben. Deze line-up was een ware verrijking.
Met dank aan Gunnar Sauermann, Prophecy Productions en Prophecy Fest.
Tekst: Frederik Blieck.
Foto’s: Luc Ghyselen.