Het Amerikaanse Kardashev haalde zijn naam bij de Russische astronoom Nikolaj Kardasjov en “zijn” schaal van Kardasjov waar hij beschavingen indeelt op basis van hun energieproductie (1964). – In 2020 kwamen we als energiegebruik bij de mensheid aan 0,72 wat nog niet het minimum van “1” is op zijn schaal. De mensheid zou pas in 2371 de “1” halen volgens de hedendaagse studies (als de wereld dan nog bestaat). – De band Kardashev werd in 2012 opgestart en zorgt voor een eigenzinnige mix van progressive metal, deathcore en post metal met atmosferische elementen. Je hebt het al begrepen: dat is geen hapklare brok muziek geworden. Integendeel, je hebt verschillende luisterbeurten nodig om het geheel te laten indringen. Voeg daaraan toe dat de elf tracks op dit album bijna een vol uur van je aandacht opslorpen en je begrijpt dat de heren van Kardashev – tegenwoordig zijn dit Nico Mirolla (gitaar), Mark Garrett (vocals), Alex Rieth (bass) en Sean Lang (drums) – hier zorgen voor een immens gamma aan variatie in zowel tempo, ritme, kracht, dreiging en zelfs agressie. Dat uit zich in het vocale aspect waar de heren spelen met stukken met cleane zang, grunts, screams, … kortom zowat elk aspect op vocaal gebied komt aan bod. Datzelfde geldt eigenlijk evengoed voor het puur muzikale waar rustgevende, kalme en sfeervolle in verwerkt zitten, maar evengoed agressieve, krachtige en zelfs furieuze momenten langskomen. Kortom, je wordt meegevoerd op ene heel intense en beklijvende rit doorheen een muzikaal spectrum dat waarschijnlijk zijn gelijke niet kent en waar waarschijnlijk ook geen equivalent van bestaat. Met andere woorden: we hebben de indruk dat Kardashev een compleet eigen stijl heeft ontwikkeld. En dat op zich verdient ons respect en onze lof. Want, we gaan eerlijk zijn, alhoewel we bijvoorbeeld deathcore niet zouden bestempelen als ons favoriete subgenre, én dat we geen onvoorwaardelijke fan zijn van bijvoorbeeld post metal, bevalt het geheel van Kardashev ons wonderwel. Nee, we gaan de band niet uitroepen als onze nieuwste favoriet, maar we hebben wel intens genoten van elke milliseconde die de heren ons hier hebben gepresenteerd. Sta je open voor verschillende (sub)genres in het hardere / zwaardere muziekgenre, probeer dan alvast deze ‘Liminal Rite’ van Kardashev. Nee, waarschijnlijk zal je niet meteen vallen voor hun sound bij een eerste luisterbeurt, maar geef het album een paar draaibeurten lang de kans, en dan zal je heel blij zijn met dit tweede full-album van Kardashev.

Luc Ghyselen (92)

Metal Blade Records

Tracklist: 1. The Approaching Of Atonement 2. Silvered Shadows 3. Apparitions In Candlelight 4. Dissever 5. Lavender Calligraphy 6. The Blinding Threshold 7. Compost Grave-Song 8. Cellar Of Ghosts 9. Glass Phantoms 10. A Vagabond’s Lament 11. Beyond The Passage Of Embers