Malfested, Sartramus, Winters Wrath, Cathubodua, Dudsekop, TSAS, Harelbeke.

Vrijdag: een ideale avond om na een zware werkweek eens uit de bol gaan op een stevig feestje. De cd-release show voor de nieuwe ep, ‘Unethical Creations’, van Malfested bood ons de ideale gelegenheid. Vier extra bands werden uitgenodigd op dit feestje.

Zo mag Sartramus, een band uit de buurt van Kortrijk, openen. Deze nog jonge band, pas opgestart in 2020, zorgde eerder voor twee singles en brengt hier zijn allereerste concert. Het vijftal kiest voor melodic death metal om zich muzikaal te laten gelden. Het geheel klinkt in onze oren nogal rommelig zodat we vinden dat er nog heel wat werk op de planken ligt. Of ligt dit aan het feit dat er eigenlijk geen mixtafel in het zaaltje staat opgesteld? In ieder geval vinden we de klank maar zus en zo, terwijl de belichting nog veel meer te wensen over laat. Een coverversie van At The Gates ‘Forever Blind’ doet ons even opveren, maar dit is uiteindelijk toch veel te weinig om ons te overtuigen.

Winters Wrath mag als tweede band op het podium. Ook dit gezelschap presenteert zich als een vijftal en is, als je het ons vraagt, een stuk beter op elkaar afgestemd en ingespeeld. Ook Winters Wrath mag je in het vakje melodic death metal onderbrengen maar haalt de mosterd dan vooral bij Amon Amarth. Dat betekent dat de vocalist op tijd en stond vocale steun krijgt van zijn kompanen. Wij vinden deze band een stuk beter dankzij hun “vollere” sound en hun energieke benadering, al is er ook bij dit gezelschap nog werk aan de winkel. Een cover van een Amon Amarth nummer zorgde voor extra sfeer.

De feestvarkens kregen daarna de kans om ons te overtuigen van hun kunnen. Malfested staat voor death metal en zorgde hier voor een veel betere sound dan die van hun voorgangers. Hun nummers – zowel uit hun eerste ep, ‘Shallow Graves’ (2020), als uit het nieuwste werkstuk, het vijf tracks tellende ‘Unethical Creations’ – worden strak gebracht, klinken hondsbrutaal, agressief en hard. Voeg daaraan toe dat de heren pakken energie op overschot hebben. Dit zorgt zo voor een heel stevige sfeer die gemakkelijk overslaat op de aanwezigen: een overtuigende set.

We keken eerlijk gezegd wat raar op toen we ook de naam van Cathubodua op de “affiche” vonden. Nee, niet dat we dit epic symphonic metal gezelschap niet waarderen, integendeel zelfs, maar tussen al dat meer extremere metal geweld was het toch een beetje “de vreemde eend” in de bijt. In ieder geval zorgde het zestal voor een daverende set, die ook enorm werd gesmaakt door het publiek. De klank was dik in orde en wij genoten met volle teugen van een daverende en enthousiast gebrachte set. Het niveau van musiceren steeg nog een paar graden en dat ondanks het feit dat de band met een gast gitariste (Céline Mazay – Bleedskin) op pad was. Een prachtige set werd afgesloten met een al even prachtig en terecht afgedwongen “bis”-nummer.

Afsluiter van de avond: Dudsekop, ook al een nieuwe naam in het brede metal landschap, maar dan wel eentje die al pakken ervaring mee brengt. De band lijkt ons echt klaar wegens uitstekend op elkaar ingespeeld. Hun black metal sound paste dan ook nog eens perfect met de belichting die, naar onze smaak dan toch, de ganse avond maar heel mager uitviel. Enig puntje van kritiek dat we kunnen aanhalen bij Dudsekop zijn de toch melodieuze vocalen van gitarist Joost Noyelle die we liever met een rauwer en ruwer randje hadden gehoord. Voor de rest lijkt deze band een mooie aanvulling op het groeiende aantal black metal bands in ons landje.

We hebben toch genoten van deze avond, al moeten we toegeven dat een paar bands nog wat werk voor de boeg hebben (vooral Sartramus, maar ook Winters Wrath en in veel mindere mate Dudsekop). Malfested mag stilletjes aan denken aan een eerste full-album, terwijl Cathubodua voor ons de positieve uitschieter van deze avond is geworden.

Met dank aan Mike de Coene en Malfested.

Tekst: Luc Ghyselen.

Foto’s: Bianca Lootens.