Waar eerst nog de covers van Gotthard centraal stonden, lijkt die trend in dit derde deel meer en meer achterwege te geraken. Grondlegger Leo Leoni begon deze band ter gelegenheid van de vijfentwintigste verjaardag van het eerste, titelloze Gotthard-album. Het is tevens een antwoord op de vele Gotthard-tribute bands, die naar eigen zeggen nooit een serieus niveau haalden. In 2018 startte de band met ‘The Greatest Hits, part 1’ en wat later volgde ‘part 2’. Hierdoor zijn er al een pak nummers uit de beginjaren van de Zwitserse band de revue gepasseerd en begint het vaatje leeg te lopen. Het was tijd om Coreleoni een gezicht en een eigen identiteit te geven, dat ondanks een viertal Gotthard nummers de navelstreng niet volledig doorknipt. Het lijkt erop dat, door de nieuwe nummers, zich een nieuw pad gemaakt wordt en zich stilaan een nieuwe band aan het vormen is. Die bestaat uit gitaristen Leo Leoni en Jgor Gianola, bassist Mila Merker en drummer Alex Motta, die de plaats van Hena Habegger inneemt. Maar de wissel achter de microfoon van Ronnie Romero met de Albanees Eugent Bushpepa zal wellicht de meest opvallende verandering in de gelederen zijn. Eugent was er vroeg bij want op zesjarige leeftijd won hij een nationale zangwedstrijd. Na zijn verhuis naar Italië studeerde hij verder voor tandheelkunde. In 1998 begon zijn professionele carrière met de band Sunrise, waarmee hij onder meer voor Deep Purple opende. Sinds 2011 werkt hij als vocal coach voor “The Voice Of Albania”. In 2018 behaalde hij de zevende plaats op het Eurovisiesongfestival in Lissabon. De hartslag van classic rock herschrijft zich deze keer in tien gloednieuwe tracks, een eigen interpretatie van de klassieker ‘Jumpin’ Jack Flash’ van The Rolling Stones en vier opgepoetste Gotthard-nummers. Eugent zorgt voor een eigen inbreng, maar blijft wel trouw aan de gekende vocalen. Nieuw materiaal, zoals ‘Let Life Begin Tonight’ toont aan dat eenzelfde schrijver aan het werk was. Zelf beschrijft Leo zijn stijl als “modern vintage”, wat neerkomt op klassiek klinkende nummers in een hedendaags arrangement. Zijn Les Paul-gitaren en Marshall-versterkers zullen die rauwheid benadrukken. Maar ook die vocale invulling zorgt voor een vertrouwd en toch vernieuwend geluid dat Coreleoni brengt. Atomic Fire is een nieuw platenlabel opgericht door Markus Staiger, dezelfde man die rond 1987 Nuclear Blast Records oprichtte. ‘Let Life Begin Tonight’ opent de schijf. Het zal wellicht geen toeval zijn dat de vergelijking met ‘I Wonder’ van het album ‘Lipservice’ opvalt. Ondanks dat dezelfde woorden vallen, rolt het openingsnummer volledig anders uit. Het sterk gitaargericht nummer kwam ook als eerste single uit: https://www.youtube.com/watch?v=PFpbyftpFxI. Leoni beschrijft het als een nieuwe start, mede dankzij door de intrede van Eugent, Het is iets dat je soms gewoonweg nodig hebt om met een hoop emoties en euforie te herbeginnen. Toch zitten de vergelijkingen met Steve en Ronnie vocaal niet zo ver weg. Die oude geest van riffgestuurde nummers, zoals het debuutalbum van Gotthard ook kende, voel je heel sterk aanwezig in ‘Guilty Under Pressure’. De ietwat andere vocale aanpak van Eugent in ‘Like It Or Not’ toont aan dat de man niet bang is om zijn strot helemaal open te zetten. Zowel in de hogere regionen zit er punch in zijn stem. Deze schreeuwerige stijl kon mij niet echt overtuigen, al zet Eugent hier een opvallende prestatie neer. Soms krijg je bij bepaalde nummers een flashback naar lang vervlogen jaren. Zo ook bij ‘Sick & Tired’, waar een agressieve riff me direct bij ‘Symphony Of Destruction’ van Megadeth laat belanden. Idem bij ‘Jumpin’ Jack Flash’, dat de geest van The Rolling Stones nog steeds uitademt, maar een steviger jasje gekregen heeft. En toch laten de Gotthard covers bij mij nog de diepste indruk na. O zo herkenbaar en pure nostalgie na al die jaren en dan horen dat hetzelfde nummer een tweede leven krijgt, doet meer dan deugd. Ergens lijkt de stem van Steve terug te horen in de manier waarop Eugent de nummers brengt. Een gelijkaardige passie zorgt voor een heel mooi eerbetoon aan een niet te vervangen vocalist. Vooral de nieuwe versie van ‘Fist In Your Face’ sprak me aan, gezien ik zelf (de originele versie van) het nummer probeer na te spelen op gitaar. De vele energieke nummers laten weinig ruimte om te rusten. De ruwheid van het straight-forward snarenwerk en dito vocale prestaties laten hiervoor ook weinig ruimte. De appel valt niet ver van de boom, zeker omdat Leo in beide bands zit, maar de gelijkenissen zijn soms wel treffend. Als fan van het eerste uur van Gotthard durf ik zelfs zeggen dat deze beter klinkt dan het laatste G-album ‘13’, dat een tijdje geleden uitkwam.

Rocking Klingon (94)

Atomic Fire Records

Tracklist: 1. Let Life Begin Tonight 2. Purple Dynamite 3. Guilty Under Pressure 4. Greetings From Russia 5. Sometimes 6. Like It Or Not 7. Wake Up Call 8. Sick & Tired 9. Would You Love Me 10. Deep In My Soul 11. Jumpin’ Jack Flash 12. Say Goodbye 13. Good Time Lover 14. Fist In Your Face 15. I’m On My Way