ThroneFest, Kubox, Kuurne.

ThroneFest, voor het eerst op de metal kalender in 2008, heeft ondertussen een knappe reputatie opgebouwd in metal landschap. Vooral black metal fanaten kijken steeds reikhalzend uit naar dit uiterst knap georganiseerde festival. Ze hebben er een tijdlang moeten op wachten wegens het ons allen bekende beestje, maar op vrijdag 27 mei was het eindelijk weer zover: dé hoogmis voor black metal fans, zeker in België, al komen er ook een heel pak buitenlandse fans op dit evenement af.

Negen bands mogen de eerste dag van het festival de aanwezigen verblijden. Vanaf zodra opener Ars Veneficium aan zijn set begint, worden we ondergedompeld in een kille duisternis die ons dreigend overvalt. Het Belgische gezelschap laat ons weinig ruimte om op adem te komen met hun krachtige sound die energiek en gedreven door de boxen schalt. Het reeds vrij talrijk aanwezige publiek smult van de intense en beklijvende set. Ook wij genieten enorm en de eerste vijfendertig minuten van het festival vliegen zo in “no time” voorbij. Ars Veneficium zorgde zo voor een perfecte start van de dag en van deze editie van ThroneFest.

Medico Pesto, een vijftal uit Polen dat zich verschuilt achter maskers en kappen, is qua intensiteit, duisternis, dreiging en kilte de evenknie van de opener. Toch zorgen de intro’s van sommige nummers er voor dat er wat rustiger pauzes / momenten ontstaan en net dat zorgt ervoor dat onze aandacht wel eens durft weg te glippen. Hoewel Medico Pesto dus voor meer variatie zorgt, wint Ars Veneficium op punten.

Het Zweedse Ultra Silvam laat er geen gras over groeien en zorgt voor een set furieuze razernij zonder veel franjes. Gelukkig komen er wat rustiger passages voor in deze energieke set, anders was dit een feest der gebroken nekwervels. Ondanks het feit dat we wel open staan voor zo’n duistere en kille wervelwind, blijft Ultra Silvam niet lang beklijven.

Black Cilice dan maar. Deze black metal is afkomstig uit Portugal en zorgt voor heel rauwe black metal. Ondanks het feit dat de heren voor een heel beklijvende en intense set zorgen, zien we toch dat een pak minder fans voor het podium plaats nemen. Achteraan de zaal horen we pas zo bij het vierde nummer de stem ook doorbreken. Ligt het daaraan dat ook dit Black Cilice ons niet echt weet te overtuigen of is er toch meer aan de hand?

Dan maar terug naar het hoge noorden met het Finse gezelschap rond Lord Vrăjitor dat Warmoon Lord als naam heeft gekregen. Dit is opnieuw meer ons ding en samen met de goed gevulde zaal is het dan ook genieten van een intense en beklijvende set. Grootste verschil met wat we eerder hoorden is het feit dat de sound van Warmoon Lord een stuk melodieuzer klinkt zonder aan gitzwarte duisternis, kracht, dreiging of intensiteit in te boeten.

Op dit elan gaat ook Spectral Wound verder. Dit Canadese gezelschap zorgt ook al voor ene heel intense, duistere en kille sound waarin we toch een pak melodie in ontdekken. Het is net alsof deze band verder borduurt op de sound van hun voorgangers, maar daar een extra dosis aan zwartgeblakerde kracht en dreiging aan toe voegt. Spectral Wound: meteen een band die wij, bij MUSIKA, extra in de gaten willen houden.

Een band waar wij enorm naar uitkeken, is Misþyrming, een gezelschap uit Ijsland dat zijn visie op black metal sinds 2013 de wereld in stuurt. De heren zorgen hier voor een enorm beklijvende set met veel variatie op gebied van tempo en ritme zonder de essentiële black metal ingrediënten – kracht, dreiging, duisternis, kilte – uit het oog te verliezen. Wij genieten, samen met een heel pak andere black metal fanaten, enorm van deze uitgekiende en intense set van Misþyrming: gewoonweg prachtig en dus duidelijk voor herhaling vatbaar.

Voor typische rauwe en ruwe black metal zit jet goed bij Sargeist, een Fins gezelschap dat reeds in 1999 werd opgestart. Het gezelschap laat er geen gras over groeien en dompelt de volle zaal in intense en beklijvende black metal, waar pakken dreiging van af druipt gevoed door een kille duisternis. Vernieuwend is het niet wat Sargeist op ons loslaat, maar wel heel beklijvend en vooral van een heel hoog niveau.

Ook het Ierse Primordial wordt als black metal gecatalogeerd, al zorgen accenten uit Celtic folk metal ervoor dat dit gezelschap hier toch een ander geluid laat horen. Voeg daarbij de enorme uitstraling van frontman A.A. Nemtheanga en je verkrijgt een band die tot de absolute toppers in het metal landschap mag / moet gerekend worden. De heren zorgden voor een daverende afsluiter van de eerste dag van ThroneFest. Meer dan een uur lang zorgden de heren voor een intense beklijvende set waar maar geen einde leek aan te komen. Alan weet het publiek perfect op te zwepen met zijn dreigende en duistere uitstraling, terwijl de overige muzikanten hun gitzwarte en krachtige sound over de aanwezigen draperen. We gaan eerlijk zijn: Primordial heeft al een tijdlang een speciaal plaatsje in ons hart en dank zij deze opnieuw beklijvende en vooral intense set, stijgt de band nog meer in onze achting. Primordial is zodoende de perfecte afsluiter voor de eerste dag van ThroneFest. Op naar dag twee…

Met speciale dank aan Marijn en de organisatie van ThroneFest.

Tekst en foto’s: Luc Ghyselen.