Deze muzikale samenwerking tussen de Canadese zanger Harry Hess (Harem Scarem) en de Duitse producer Dennis Ward (Pink Cream 69, Khymera) startte in 2010. Het moment dat Frontiers toen, net op het moment dat Harry’s band on hold stond, met een aantal melodieuze ‘Harem Scarem’-getinte rocksongs voor de proppen kwam mag dus eigenlijk als het startschot gezien worden voor First Signal. Een tweede album ‘One Step Over The Line’ volgde in 2016, het derde ‘Line Of Fire’ drie jaar erna. Een versmelting tussen heden en verleden zorgt voor een terugkeer naar de klassieke melodieuze rock, weliswaar met een metalen randje. Samen met een AOR-vibe lagen deze invloeden aan de basis van hun recentste werk ‘Closer To The Edge’. Anno 2022 bestaat de band uit vocalist Harry Hess en de Zweedse producer / drummer Daniel Flores maar we vinden er onder andere ook bijdragen van Alessandro Del Vecchio (ik denk dat de man standaard bij elke Frontiers release ingebakken zit), Herman Nori, Pete Alpenborg (Arctic Rain), Guillermo Del Medio (Inner Stream) en Kristian Fyhr (Seventh Crystal). De toetsen zorgen dat de melodieën telkens goed hun mannetje kunnen staan tegen de gitaarsolo’s. Ze bijten de spits af met het rustig ontwakende ‘Don’t Let It End’, dat een mooi voorbeeld geeft van wat we mogen verwachten. Swingende melodieën in weelderige vocalen, een prima start, die ook als videoclip te vinden is: https://www.youtube.com/watch?v=h5IKzAzhsjg. ‘I Don’t Wanna Feel The Night Is Over’ is een erg melodieuze mid-tempo rocker, die er toch die gedrevenheid weet in te houden. De achtergrondvocalen zorgen voor pak inleving. Het sprankelende ‘Show Me The Way’ steekt de lont weer wat aan met zwaardere riffs en een stevigere ritmesectie, maar het is vooral Hess zijn schurend strot dat voor de puntjes op de I zorgt. Hier zet ik een streepje bij, dat zijn de nummers die een album boven de massa doek opduiken. We vinden dit nummer ook op het gekende videokanaal terug: https://www.youtube.com/watch?v=uZ99_J2rBhA. ‘Don’t Look Away’ gaat net iets pittiger dan ‘Irreplaceable’ of ‘Closer To The Edge’, maar het zijn bruisende nummers. Tijd voor de klassieke power ballad ‘One More Time’. Waar het nog met breekbare vocalen en piano ondersteuning van wal gaat, bruist het nummer naar het refrein toe. Wat later vinden we nog een ballads ‘Angel With A Rose’ en de afsluiter ‘Got To Believe’, waarmee de intensiteit mooi verdeeld wordt op het album. Veel variatie in een continu hoog niveau, dankzij knap vocaal werk en melodieuze arrangementen, dat zijn de troeven die het internationale gezelschap elf keer heeft uitgespeeld en daardoor een sterke plaat afgeleverd hebben. De uitgewerkte rocknummers zullen niet alleen de fans van het genre overtuigen.

Rocking Klingon (82)

Frontiers Records FRCD 1220

Tracklist: 1. Don’t Let It End 2. I Don’t Wanna Feel The Night Is Over 3. Show Me The Way 4. Don’t Look Away 5. Irreplaceable 6. One More Time 7. Closer To The Edge 8. Angel With A Rose 9. Mystery 10. The Hurting One 11. Got To Believe