Headbanger’s Balls Festival, 07 mei 2022.

Headbanger’s Balls Festival, Zaal De Leest, Izegem.

Wat het festival Headbanger’s Ball Fest zo bijzonder maakt, binnen een overaanbod aan kleine, groot tot middelgrote indoor tot outdoor festivals, vroegen we ons af? Het festival slaagt er elk jaar in een affiche samen te stellen met bands die evengoed op grote festivals de pannen van het dak spelen, maar nu in een eerder intieme omgeving, terug naar de basis waar alles begon laat ons maar stellen. De bands moeten het allemaal nog bewijzen, maar telkens komt de crème de la crème van, deze keer voornamelijk Belgisch, metal acts te bieden heeft. Binnen een zeer gevarieerde omkadering, waardoor elke metal liefhebber met een brede kijk op de zaak aan zijn trekken komt. Ook op 7 mei was dit weer het geval.

We zeiden het al, je moet het als band uiteraard zelf doen. De uit Eindhoven afkomstige doom / sludge / post metal formatie An Evening With Knives wist ons in 2018 aangenaam te verrassen met een emotioneel beladen schijf ‘Serrated’, met ook een zeer persoonlijke boodschap. De Nederlandse band zag het levenslicht in 2015 en heeft ondertussen zijn stempel gedrukt op de doom / sludge. Met hun laatste meesterwerk ‘Sense of Gravity’ , dat twee jaar geleden op de markt kwam, blijft de band begane wegen verder bewandelen. An Evening With Knives bestaat uit topmuzikanten die de emoties van hun songs kunnen omzetten in woorden, niet zozeer vocaal – de subtiele vocale aankleding vormt zeker een meerwaarde – maar vooral door hun instrumenten letterlijk voor zich te laten spreken en een instrumentaal klankentapijt uit te spreiden waardoor menig kroppen in de keel en kippenvelmomenten ons deel worden.

Het omarmen van de duisternis, en het doen aanvoelen als een deken tegen donkere gedachten. Het is de wijze waarop Sons Of A Wanted Man zowel op als naast het podium tekeer gaat. Door de flitsende lichtshow die wat deed denken aan voortdurende onweersbuien, met de bliksem die meedogenloos overal inslaat. Gecombineerd met die verscheurend riffs die doorheen ons vege lijf klieven als een donderslag bij heldere hemel, en drumsalvo’s als het gedonder bij datzelfde onweer. Krijg je een totaalbeleving die alle zintuigen prikkelt. Het gehoor, want de oorverdovende knetterende klanken doen de oorschelpen trillen, we weten alleen niet of dat van pijn of genot is. De ogen, de lichtflitsen bezorgen je angstaanvallen, want het voelt aan alsof je in een donker bos aan het wandelen bent, en allerlei geluiden uit de duisternis je doen baden in het angstzweet. Sons Of A Wanted Man zorgt vooral van een tsunami midden in Izegem, waarvan de ravage na het concert niet meer te overzien is. Wij, en velen met ons, werden dan ook compleet weggeblazen door de waanzinnig en loepzuivere manier waarop deze band een schokgolf stuurt door al je leden. Waarna je totaal van de kaart, de zaal verlaat.

Liar – die King Hiss verving op de affiche – is geen onbekende in de H8000-hardcorescene. Ze behoren, samen met Congress, zelfs tot de belangrijkste vertegenwoordigers van die scene. Levende legendes dus. In 1997 hield de band ermee op, sinds 2008 staat Liar ook terug op het podium. Ook al schiet er van die originele line-up niet veel meer over, op Miracle Metalfest in Deinze in september vorig jaar, bewees de band nog steeds over diezelfde energie te beschikken als toen. Op Headbanger’s Ball Fest zetten ze dat wederom in de dikke verf. Een bewegelijke frontman, die het publiek letterlijk gaat opzoeken, een opzwepende sound die ons doet terugkeren naar de jaren ’90, , bezorgt de H8000 HC fan in ons dan ook de ene adrenalinestoot na de andere, maar ook het publiek ging gewillig mee in de manier waarop Liar iedereen aanspoort tot bewegen. En dat is het nu net fijne aan dit concert, deze band hoeft niets meer te bewijzen maar doet duidelijk niet aan routineklusjes afleveren, maar eerder een wild HC feest doen ontstaan alsof het weer 1990 is. Met beide voeten in het heden, en het oog op een mogelijke toekomst, want dit smaakt verdomd naar meer Liar!

Over levende legendes gesproken, binnen de death metal is Carnation ondertussen, zowel op als naast het podium, uitgegroeid een band van absolute wereldtop. Die op festivals over heel de wereld, grote podia aandoet en daar successen mee boekt. Toen de band vorige week aantrad op Crossfest in TRIX stelden we het al vast, Carnation is anno 2022 een sterk draaiende en goed geoliede machine geworden waarbinnen iedereen dezelfde kant uitkijkt, daardoor zit alles binnen de set perfect in elkaar. Er valt geen speld tussen te krijgen. Gelukkig gaat daardoor het spelplezier ook niet verloren, want ondanks die perfectie zijn de emoties die boven, wederom zowel vocaal als instrumentaal, vanuit het buikgevoel van doorsnee death metal. Een groot podia als TRIX konden ze daardoor moeiteloos inpakken, in een intiemere omgeving zoals op Headbangers Ball Fest doet de band er gewoon enkele stevige scheppen bovenop, uppercuts uitdelende doen ze de zaal De Leest daardoor met het grootste gemak op zijn grondvesten daveren, waardoor de security overuren moet draaien om de rits aan crowdsurfers op te vangen. Dit, en menig moshpit, bewijst dat Carnation op Headbanger’s Ball Fest 2022 – wat ons betreft – met de gouden medaille gaat lopen.

Na deze alles vernietigende tsunami die Carnation ontketende was het voor Wiegedood een haast onmogelijke opgave om het publiek bij de les te houden, hun aanpak is dan ook heel anders. Om mee te zijn met wat deze band je aanbiedt dien je in hun wereld binnen te stappen, de deur achter jou te sluiten en de sleutel weg te gooien. Anders blijft de ijskoude en donkere tot monotone sound niet kleven aan je ribben. We zagen veel mensen de zaal verlaten, en dat is niet doordat Wiegedood ondermaats presteert dus, maar doordat hun muziek nu eenmaal geen wandeling is doorheen weidse landschappen, maar een trip die doorheen je hoofd boort tot je compleet murw geslagen in de touwen terecht komt. We gingen dus wel gewillig hierin mee, lieten ons hypnotiseren door die rauwe klanken en vocale oerkracht waardoor we compleet zen geworden, hun, onze en alle demonen rondom ons heen strak in de ogen keken.

Een groot deel van het publiek was gekomen om een feestje te bouwen waarbij licht en donker elkaar gebroederlijk aanraken, althans dat is hoe Fleddy Melculy is geëvolueerd. De Humoristische kant is dus overeind gebleven, maar op slinkse wijze sluipt ook bittere ernst en lekker om zich heen schoppen tegen elk mogelijk heilig huisje, in hun sound. De band rond klasse entertainer Jeroen Camerlynck legt vanaf de eerste song de lat torenhoog, en voegt aan de zwartgeblakerde metal die ze brengen, voldoende HUMOR om het dak er te laten afgaan. De ene hit na de andere spuwen ze op het publiek af, de ene kwinkslag al wat grappiger dan de andere. We vergelijken Fleddy Melculy graag met de clown in het circus, die de lachers wint maar ook de beste acrobaat en volksmenner blijkt te zijn. Helaas had Fleddy Melculy af te rekenen met technische problemen die toch een tiental minuten duren, daardoor was de drive er even uit, maar eens dit was opgelost ging de band gewoon op deze elan door en liet menig dak er compleet afgaan door een , naar goede gewoonte, wervelende metal show neer te zetten zoals alleen de grote acrobaten in het circus dat kunnen, waardoor ze naar goede gewoonte iedereen moeiteloos uit hun hand doen eten, van vooraan tot opzij en helemaal achteraan.

De Poolse formatie Decapitated brengt ons terug naar de bittere ernst, met een retestrakke death metal set waar geen speld valt tussen te krijgen. Decapitated is een technische death metal band uit Polen gevormd in 1996. Tussen 2007 en 2009 laste de band een pauze in. Maar de laatste jaren zet de band zijn tocht om de wereld te veroveren gewoon verder. De teksten van de band zijn doorgaans misantropisch en pessimistisch van aard. De muziek is laag, snel en kenmerkt zich door ingewikkelde toonladders en complexe ritmes. Dat is niet alleen naast, maar op het podium het geval. Zo blijkt op Headbanger’s Ball Fest. Wie houdt van die typische technische death metal , vind hierin dus zeker zijn gading. De band trekt meer dan een uur lang alle registers open, maar vergeet gelukkig ook niet om daar voldoende dosissen spelplezier aan toe te voegen door de aanwezigen voortdurend aan te porren, waardoor nog een laatste moshpits ontstaan en dit festival met een knal van formaat kan worden afgesloten.