Dirty Shirt is onze contreien tot nog toe niet echt bekend maar is reeds jarenlang een begrip in thuisland Roemenië en omringende Balkanlanden. Hoewel de band reeds werd opgericht in 1995 is de huidige stijl van dit achttal (!) niet meer te vergelijken met het prille begin. De band heeft dan ook meerdere gedaantewissels ondergaan in de loop der jaren – en is ook lang niet altijd even actief geweest. Hoe dan ook Dirty Shirt is een band die op onnavolgbare wijze meerdere muziekstijlen door elkaar husselt met een toch wel uniek geluid tot gevolg. Er zit nu-metal, metalcore, folk metal, hardcore, industrial en alternative rock in verweven. Vooral de folk-elementen – de viool neemt een prominente rol op zich bijvoorbeeld – zorgen voor een uitgesproken Balkan-achtige sfeer of mogen we spreken van een gypsy sfeer? Wellicht de reden waarom hun muziek vooral aanslaat in de Oost-Europese landen. Hoewel er zeker bij momenten stevige riffs tussen zitten, is dit voor de gedoodverfde metalfan wellicht toch allemaal net ietsje té poppy (of moeten we zeggen “folky”). Waar een band als System Of A Down ook steeds een uitgesproken roots-element in de muziek wist te stoppen, primeerde toch vooral het harde metalgeluid. Dit is bij Dirty Shirt opvallend minder aanwezig. Het maakt de muziek wellicht toegankelijker voor veel mensen al zorgt het wellicht evenzeer voor de eeuwige tweespalt dat het voor velen te weinig metal is. Wie van vele markten thuis is en meerdere stijlen weet te appreciëren moet deze zesde plaat van Dirty Shirt toch maar eens een luisterbeurt gunnen. Er gebeurt voortdurend iets en het tempo is doorgaans bijzonder opzwepend en catchy. Nochtans zijn de thema’s zeker niet altijd om vrolijk van te worden. Qua taal springt het achttal even hard in het rond als de muziek. Het ene moment in het Engels maar evenzeer is het Roemeens aanwezig net als Frans of Hongaars. Het klinkt echter altijd even aanstekelijk en energiek. Met negen nummers op nauwelijks een half uurtje tijd flitst het album aan een rotvaart voorbij. Bij momenten doet Dirty Shirt ons voornamelijk door de energie een beetje denken aan Pitchshifter al hebben die altijd rauwer en agressiever geklonken. Hoe dan ook, wij omschrijven dit graag als “muziek voor hyperkineten”, vooral het gebruik van elektronica zorgt voor een bijzonder opzwepend sfeertje. Dat dit alles geen spek voor ieders bek is, mag duidelijk zijn. Wie louter fan is van loodzware gitaren en beukende drums, liefst vergezeld van diepe grunts of kelderachtig gegrom, krijgt wellicht een acute aanval van darmspasmen bij het horen van Dirty Shirt. Voor wie muziek alle richtingen mag opspringen en voor wie een frivole viool geen vies woord is, gaat deze plaat een aangenaam luisterstuk zijn. Er zijn zelfs vier bonus-tracks toegevoegd in de vorm van de ‘Pandemic Special ep’. Hoewel niet geschikt voor elk moment van de dag voor ons persoonlijk, vinden we dit toch een vermakelijke plaat te midden het doorgaans ruwe, duistere metal-landschap.

K.H. (78)

Independent Release

Tracklist: 1. New Boy In Town 2. Pretty Faces 3. Dope-A-Min 4. What’s Going On 5. Hot for Summer 6. New Conspiracy 7. Cand s-o-mpartit norocu’ (Part 1) 8. Cand s-o-mpartit norocu’ (Part 2) 9. Geamparalele / Bonus Tracks – Pandemic Special (ep): 1. Resonate (Metal Version) 2. Away (Orchestral Version) 3. Don’t Care (25 Years Later) 4. Latcho Drom (Live Studio Session feat. Caliu)