Turpentine Valley is een vaderlandse post metal band geworteld in Zulte. Het drietal – Kristof Balduyck (guitaar) / Thomas Maes (bas) / Roel Berlaen (drum) – speelt al zo ongeveer een eeuwigheid samen muziek maar Turpentine Valley zag als band pas het levenslicht in 2016. Het debuutalbum ‘Etch’ dateert inmiddels al van 2019. Die plaat kreeg lovende kritieken van alles en iedereen die instrumentale muziek genegen is. Laat ons maar meteen bekennen dat we zelf niet tot de categorie behoren die instrumentale muziek per definitie subliem vinden, eerder vinden we dat het aantal bands die de zaken gedurende een volledige plaat boeiend weet te houden, nogal dun gezaaid zijn. Welnu, Turpentine Valley is wél zo een band. Voila, dat weet u dan ook weer. Wie zit te wachten op één of andere rauwe brul of angstaanjagende grunt is er ook bij ‘Alder’ aan voor de moeite. Niks van dat alles, al kunnen we wél meteen verklappen dat Turpentine Valley gigantisch weet te verrassen door in afsluiter ‘Veeleer II’ met een gesproken tekst te komen die los door alles en iedereen snijdt. Opener ‘Veeleer I’ is dan weer een rasechte intro; rustig, ingetogen, akoestisch. Maar ‘Sereen’ doet als titel zijn naam niet zoveel eer aan want vanaf het begin kletteren gitaar, drum en bas je om de oren. Dit is waarvan we Turpentine Valley kennen, melodieus, afwisselend, vaak hard en strak maar evengoed geregeld gas terugnemend, veranderend van tempo en melodie en bovenal: boeiend. Dat is in een notendop wat u mag verwachten. Technisch vakmanschap gebracht met passie want die is merkbaar héél erg aanwezig doorheen het ganse album. Als je zelf mee bent in het album, kun je er echt blijven rondjes in draaien en alles instant op repeat zetten. Het blijft voor ons dramatisch lastig om er een favoriet uit te kiezen. ‘Parabel’ kenden we al het langst omdat het de eerste vooruitgeschoven single was en het is uiteraard ook een steengoed nummer. Maar misschien vinden we ‘Tremor’ wel nóg beter. Welhaast bezwerend is dat met een gitaar die bij momenten neigt naar sludge. En dan is er de reeds vermeldde afsluiter ‘Veeleer II’ die muzikaal eenvoudigweg klinkt zoals de opener maar dan met een gitzwarte tekst erdoorheen verteld. Ook na de tigste keer blijft het ons bij de strot grijpen. De acht nummers van ‘Alder’ flitsen op iets meer dan een half uur voorbij. Wij vinden het geweldig. Wie geen fan is van instrumentaal werk loopt hier echter ook maar weer beter in een wijde boog omheen. Al zouden wij durven aanbevelen om het tóch eens een keertje een kans te geven want de kans dat de bezwerende riffs je niettemin verleiden tot minstens een meewiegende hoofdbeweging lijkt ons zelfs voor de grootste tegenstander een ware uitdaging. Wie ‘Etch’ wist te waarderen gaat bij deze ‘Alder’ in geen geval ontgoocheld worden, daar durven wij geld op verwedden.
K.H. (88)
Independent Release
Tracklist: 1. Veeleer I 2. Sereen 3. Parabel 4. Teloor 5. Tremor 6. Neuron 7. Respijt 8. Veeleer II