‘A Loner’ is het zesde album van Hangman’s Chair, een Franse band die een mooie mix speelt van stoner, gothic en doom. Deze band was mij onbekend maar hun sound leek me best leuk en na het beluisteren van ‘A Loner’ kan ik alleen maar stellen dat Hangman’s Chair best een aardige en goede band is. En het stoner verleden is al onmiddellijk te horen op ‘An Ode To Breakdown’, best een pittig en up tempo nummer. Op ‘Cold & Distant’ gaat het tempo wat lager en horen we mooie melodieuze doom met goede cleane zang (zonder meer). De zang is trouwens op het ganse nummer clean, van grunts is geen sprake. ‘Who Wants To Die Old’ is dan nog trager en meer atmosferisch met een rustig op en neer deinend ritme, een beetje hypnothiserend zelfs. Dit trager tempo horen we eigenlijk verder op de rest van het album, de snelste en hardste nummers openen duidelijk het album. Luister maar eens naar het met gevoelige ‘Supreme’ met opnieuw die deinende riffs. Of het puur instrumentale ‘Pariah And The Plague’, met zijn betoverende sound. Al bij al is ‘A Loner’ een goed album maar wie zware en harde doom met diepe grunts verwacht komt van een kale reis thuis. De klemtoon ligt meer op het melodieuze en atmosferisch werk, weliswaar prima gebracht. Men kan het een rustiger versie van Katatonia, The Foreshadowing of Paradise Lost noemen. Dit en de honderd procent cleane zang maakt dat ‘A Loner’ voor een groot publiek bestemd is.

Bart Verlinde (80)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. An Ode To Breakdown 2. Cold & Distant 3. Who Wants To Die Old 4. Storm Resounds 5. Supreme 6. Pariah And The Plague 7. Loner 8. Second Wind 9. A Thousand Miles Away