Het Italiaanse Messa ging in 2014 van start in Cittadella, Padua. Het viertal – Mistyr (drums), Alberto (lead gitaar), Mark Sade (gitaar, bass) en Sara (vocals) – tekent voor een mix doom, metal en wat drone. Op het derde full-album – ‘Belfry’ (2016) en ‘Feast For Water’ (2018) werden beiden goed tot zelfs uitstekend onthaald – ‘Close’ krijg je tien tracks te horen die je vooral kan en mag situeren in het vakje doom. Niet dat het gezelschap elke nummer lang zo’n trage, slepende sound neer zet. Nee, het viertal kiest voor variatie met nu en dan een knappe versnelling of, iets wat toch vrij veelvuldig voorkomt, mooie melodieuze stukken waar de gitaar met zowat alle aandacht gaat lopen. Kortom, Messa weet hoe ze een song moeten opbouwen en hoe ze spanning kunnen creëren in een (sub)genre dat heel vaak enkel bestaat uit trage slepende gitaarriffs, brommende basslijnen en stevige maar trage drumpatronen. Oké die komen hier ook aan bod maar dankzij de talrijke variaties in zowel tempo en ritme vallen die iets minder op. De knappe gitaarlijnen zijn een extra pluspunt en dan hebben we het nog niet gehad over de heel knappe stem van Sara die elk nummer naar een nog hoger niveau tilt. Soms heel zacht en gevoelig (zelfs bijna fluisterend), dan weer mooi clean en toch krachtig: ze kan het allemaal perfect aan en weet ons zodoende gemakkelijk te begeesteren. Ondanks het feit dat ‘Close’ bijna vijfenzestig minuten lang is, verveelt het album geen milliseconde. Daar zorgt dus de stem van Sara in de eerste plaats voor, maar ook de mooie gitaarlijnen en de mooie accenten die in elk nummer opduiken. De ene keer via een melodieuze gitaarsolo (‘Suspended’), een ander keer via accenten uit de Midden-Oosterse muziek (‘Orphalese’), en soms via best wel heel gedreven uitbarstingen (check bijvoorbeeld ‘Rubedo’). Zo heeft ieder nummer dus wel iets dat ervoor zorgt dat de platgetreden paden van doom voor een stuk links worden gelaten. Je krijgt ook twee eerder verrassend nummertjes opgediend. Het instrumentale ‘Hollow’ is een kort stukje waarin duidelijk de invloed van Japanse muziek te horen is, terwijl het enorm energieke ‘Leffotrak’ nog korter is maar die we, naar onze smaak, niet echt passend vinden op dit album wegens een complete stijlbreuk. Maar goed, de overige tracks zijn stuk voor stuk van uitstekende makelij en dragen het album wel. In ieder geval voldoende om dit nieuwe werkstuk van Messa aan te raden aan een heel pak muziekfanaten, doom liefhebbers voorop.

Luc Ghyselen (88)

Svart Records

Tracklist: 1. Suspended 2. Dark Horse 3. Orphalese 4. Rubedo 5. Hollow 6. Pilgrim 7. 0-2 8. If You Want Her To Be Taken 9. Leffotrak 10. Serving Him