Het lijkt erop dat ze bij Frontiers een scherpe neus hebben voor internationale samenwerkingen van topartiesten. In deze nieuwe ster aan het firmament staan de vocalen van de Finse zanger Erik Kraemer (Simulacrum) centraal. Hij wordt bijgestaan door (wie dacht je) Alessandro Del Vecchio op bas, keyboards en achtergrondzang, gitarist Andrea Seveso (Robin McAuley) en drummer Michele Sanna (Brother Against Brother). Alessandro kroop samen met Marco Sivo, Pete Alpenborg (ex-Arctic Rain), Kristian Fyhr (Seventh Crystal), Jan Akesson (Infinite & Divine), Ulrick Lönnqvist, Fabio Dessi en Carmine Martone in de pen, wat zo’n elftal nummers opleverden die het pad van de melodieuze Scandinavische hard rock bewandelen. De Italiaan zorgde tevens voor een uitgekiende productie, waardoor de talenten van Erik flink in de kijker gezet worden. En terecht, want de man heeft jarenlange ervaring met toeren met verschillende bands en diverse muzikale producties. Verder maakt hij deel uit van de Finse progressieve metallers Simulacrum en heeft hij samengewerkt met Timo Tolkki (Timo Tolkki’s Avalon, ex-Stratovarius) op het Infinite Visions project van de gitarist en meer recentelijk op het Circus Of Rock project onder leiding van de Finse drummer Mirka Rantanen. Het gezelschap start het album letterlijk met een ‘bang’ met ‘Moment For Me’. De melodie bulkt eruit en nodigt je meteen uit voor het feestje, dat met ‘de titeltrack ‘All The Way’ gewoon verder gezet wordt. Je kan deze op het videokanaal terugvinden: https://www.youtube.com/watch?v=bzU-S4Ua3Vs. ‘The King Will Come’ is opnieuw zo’n erg toegankelijk nummer dat het album zal liften. De knappe melodie plakt tussen de oren en het opvallende gitaarspel zorgt voor een leuke verrassing. Het nummer kent een aanhoudend ritme dat je makkelijk doet headbangen. Het erg aanstekelijke titelnummer ‘Tonight’ kwam terecht als eerste single uit: https://www.youtube.com/watch?v=snQO43BKp7k. Het opmerkelijke nummer is een mooie weerspiegeling van wat deze muzikale samenwerking voor staat. Nog zo’n knap oorwormpje is ‘Take Me Back To’, dat dankzij de dikke laag toetsen een leuke eighties vibe bezit. Halverwege krijgt het ritme een knauw met de ballad ‘How Can I Survive’, waarna Erik in ‘Cold Spell’ zijn strot kan openzetten en vaak de hoogte inschiet. Toch opmerkelijk wat gans het album vocaal gepresteerd wordt. Een versnelling hoger vinden we ‘Loving A Stranger’, wat opnieuw een aangename verrassing is. Het solerend snarenwerk vinden we overal wel terug op het album, maar in ‘I’m In Love Again’ gaan techniek en muzikaliteit mooi hand in hand. Het opmerkelijke slotnummer ‘Forever’ geeft de laatste ongelovigen een duidelijke doodsteek, want dit trage sfeervolle nummer laat de talenten van dit muzikaal gezelschap nog eens vetjes in de kijker. Dergelijke debuutplaten zijn uitzonderlijk, maar als je ziet uit welke onderdelen deze sportwagen gebouwd is, zal veel duidelijk worden. Het wordt quasi allemaal goud als Del Vecchio eraan meewerkt. Oké, elke match moet gespeeld worden maar hier zijn enkel winnaars. Kraemer was voor mij een onbekende maar het werd een erg aangename kennismaking.

Rocking Klingon (85)

Frontiers Records FRCD 1185

Tracklist: 1. Moment For Me 2. All The Way 3. The King Will Come 4. Eat Your Heart Out 5. Tonight 6. Take Me Back To 7. How Can I Survive 8. Cold Spell 9. Loving A Stranger 10. I’m In Love Again 11. Forever