‘Oh What The Feature Holds’ is het zesde full-album van het Amerikaanse Fit For An Autopsy. Deze deathcore band werd in 2008 in Jersey City, New Jersey. Het gezelschap telde al een aantal wijzigingen in de line-up, maar dat veranderde weinig aan de sound van de band. Tegenwoordig bestaat die line-up uit Will Putney (gitaar), Pat Sheridan (gitaar), Tim Howley (gitaar), Josean Orta (drums), Peter Spinazola (bass) en Joe Badolato (vocals). Die eerste twee zijn er al bij van in het prille begin. Op ‘Oh What The Future Holds’ krijg je tien tracks te verwerken. Titelnummer en opener, ‘Oh What The Future Holds’, zet je eerst nog op het verkeerde been. Een heel rustige intro met pianoklanken, waarna andere instrumenten al even rustig en kalm invallen, is de start. Het nummer is al over halfweg vooraleer kracht, tempo en heel stevige vocalen die rust verstoren en de ware aard van Fit For An Autopsy naar buiten komt. Waarna een abrupt einde aan het nummer komt. ‘Pandora’ is deathcore zoals wij die graag horen: heel heftig, gedreven en energiek en toch met voldoende melodielijnen om ons bij de les te houden. Dat er breaks aan te pas komen is ook al een logisch gegeven voor dit (sub)genre. Zonder aan kracht, agressie of heftigheid te verliezen klinkt ‘Far From Heaven’ heel melodieus en nodigt het nummer uit om stevig mee te brullen. Een korte melodieuze gitaarsolo smukt het geheel nog extra op. Mogen we de term “aanstekelijk” of “catchy” gebruiken bij deathcore? Indien wel, is dit van toepassing op deze track. Het “aanstekelijke” werd achterwege gelaten tijdens ‘In Shadows’, terwijl ‘Two Towers’ immens rustig en kalm opent, om dan na verloop van tijd aan kracht te winnen. We dachten zelfs, tijdens de openingsfase, dat we een ballade te horen zouden krijgen. Niets is uiteindelijk minder waar, maar het bewijst wel duidelijk dat de heren van Fit For An Autopsy de term deathcore als basis gebruiken, maar daar hun eigen “ding” mee doen die heel vaak de melodieuze toer op gaat, met de nodige breaks en natuurlijk nog steeds voldoende kracht en agressiviteit. Tijdens ‘A Higher Level Of Hate’ valt een korte drumsalvo op die wat aan tribal drums doet denken. Tijdens ‘Collateral Damage’ is het opnieuw de gitaarsolo die ons het meest in het oog / oor springt: kort, maar heel melodieus zoals eigenlijk zo goed als alle gitaarlijnen op dit album. Je krijgt een pak extra energie en gedrevenheid te verwerken tijdens ‘Savages’, een nummer waar we de term “aanstekelijk” opnieuw durven te gebruiken. Minder “aanstekelijk” is dan weer het krachtige ‘Conditional Healing’ waar we agressie als voornaamste ingrediënt durven duiden. ‘The Man That I Was Not’ opent kalm en rustig met cleane zang – ook op dit vlak komt Joe uitmuntend uit de hoek – om plots tot een kracht explosie toe te komen. Daarna gaan de heren krachtiger en energieker verder zonder de melodieën uit het oog te verliezen en ondertussen ook gebruik maken van tal van breaks. Later volgen nog een aantal tempo en ritmewisselingen zodat een heel mooi opgebouwd nummer ontstaat om dit gevarieerde album op een passende manier af te sluiten. Fit For An Autopsy zorgt met dit album dat je de term deathcore een pak breder mag beschouwen dan agressief rammen en beuken met aan aantal breaks als enige momenten van variatie.

Luc Ghyselen (88)

Nuclear Blast

Tracklist: 1. Oh What The Future Holds 2. Pandora 3. Far From Heaven 4. In Shadows 5. Two Towers 6. A Higher Level Of Hate 7. Collateral Damage 8. Savages 9. Conditional Healing 10. The Man That I Was Not