Bassist / keyboardspeler Johnny Hagel, drummer Tommy Karlsson en gitarist Peter Furulid stonden in 1988 aan de doopvont van Sorcerer. Een jaar later vervoegden vocalist Anders Engberg en gitarist Mats Liedholm, waardoor het een volwaardige band werd. Geïnspireerd door onder meer Rainbow, Black Sabbath, Judas Priest en Pink Floyd vormden ze hun eigen geluid, dat ergens tussen doom en klassieke heavy metal hangt. Een jaar later kwam een eerste demo uit en een tweede volgde in 1992. Toen ging de band even op de schop maar kwam opnieuw bijeen in 2010 om te werken aan nieuw materiaal. Intussen is de band doorgegroeid door flarden van van prog, post-metal en hardrock aan die klassieke heavy metal toe te voegen en daardoor de epische doom te doorbreken. We spoelen even door naar vandaag. Meer dan dertig jaar carrière waarin ze evolueerden van nederige Nordic underground muzikanten tot een band met hun eigen muzikale handtekening. Hiervoor vinden we een line-up met vocalist Anders Engberg, gitarist en keyboardspeler Kristian Niemann, gitarist Peter Hallgren, bassist Justin Biggs, drummer Richard Evensand en origineel lid Johnny Hagel als schrijver en creatieve richtgever. Deze kleine ep bevat een viertal covers van klassieke metal nummers. Een eigen interpretatie van ‘Gates Of Babylon’ van Rainbow werd als eerste uitgebracht: https://www.youtube.com/watch?v=njPeQpBRmUk&ab_channel=MetalBladeRecords. Het nummer werd origineel in 1978 uitgebracht op het album ‘Long Live Rock ‘n’ Roll’ met vocalist Ronnie James Dio. Het getuigt van een ferme portie lef om deze klassieker te lijf te gaan, zeker met Dio achter de microfoon. Toch weet de band er een erg sterke Sorcerer-stempel aan te geven. Ze spelen het iets trager dan het origineel en drukken daardoor wat dieper richting doom. Het is slim gezien van Anders, die echter geen Ronnie James Dio is, om het nummer lager te zingen en de nadruk op de teksten te leggen. Alhoewel de keyboardintro verdwenen is, horen we mede dankzij het verbluffende snarenwerk van Kristian Niemann en Peter Hallgren (die hiermee de strijd opnamen met Ritchie Blackmore), een versie zonder de sfeer van het Rainbow-nummer te verliezen. Als tweede cover werd ‘When Death Calls’ van Black Sabbath gekozen. Ook deze is op YouTube te vinden: https://www.youtube.com/watch?v=mcU38dQNEKM&ab_channel=MetalBladeRecords. Oorspronkelijk uitgebracht op Black Sabbath’s 14de album ‘Headless Cross’ uit 1989. Opnieuw een uitdaging voor Engberg, die vocaal recht tegenover Tony Martin komt te staan. Samen met zijn bandleden maakt hij het nummer vanaf de vocale intro helemaal eigen. Als de snarenplukkers in actie komen, stoomt het nummer voor een eerste keer een pak heavy metal uit. Het variërende arrangement laat de intensere stukken, waar de vocalist krachtig uit de hoek komt, afwisselen met breekbare momenten. Hallgren zegt: “Black Sabbath is een eindeloze bron van inspiratie voor het schrijven van goede muziek in welke stijl van hardrock en metal dan ook”. Als ook Engberg daaraan toevoegt: “Je kunt het horen in de vroege Sorcerer nummers, dat we veel van Black Sabbath zijn”, kan je enkel besluiten dat de keuze van deze prachtig uitgevoerde cover geen toeval is. De derde cover waarmee de band op YouTube verscheen, was ‘Crusader’ van Saxon:

https://www.youtube.com/watch?v=cOUnbWLHufQ&ab_channel=MetalBladeRecords. Eén van de grootste epische heavy metal nummers aller tijden van de voorbeelden van de N.W.O.B.H.M. uitdagen, het is een zoveelste dappere zet. Het origineel dateert al uit 1984, toen de Britse band hun zesde album met dezelfde titel uitbrachten. Ook hier wordt het strijdvaardige nummer lager gezongen dan versie die we van Biff Byford kennen, maar de muzikale invulling benadert vrij goed het originele. Alhoewel het origineel gitaargeweld als een icoon aan het firmament behoort, doet Sorcerer daar met het onverslaanbaar duo Kristian en Peter nog een schepje bovenop. Het vurig vocaal verweer zorgt daarbij nog voor een extra dimensie van het nummer zoals we het nog nooit hoorden. Laatste in de rij vinden we een eigen uitvoering van ‘Waiting For Darkness’ van Ozzy Osbourne, dat de band destijds in 1983 uitbracht op het album ‘Bark At The Moon’. Ook deze hebben de heren op het videokanaal gedropt: https://www.youtube.com/watch?v=fIyujMyhAN8&ab_channel=MetalBladeRecords. Het vocale bereik van Anders is een pak groter dan de soms nasale klanken die Ozzy brengt, maar die legende, die ooit een duif en vleermuis een kopje kleiner … beet, durven onderuithalen, dan moet je verdomd goed zijn. Zoals hier kunnen herwerkte versies soms beter zijn, wegens de diepgang die in het nummer geslopen is. Persoonlijk mijn minste favoriete nummer, maar dan niet door de nieuwe uitvoering maar omdat het originele nummer me persoonlijk weinig aansprak. Zo maar even een paar covers uitbrengen, dat pakken deze Zweden toch iets heftiger aan dan hoe de meesten het doen. Vier originele kleppers een extra portie energie geven, Sorcerer komt er hier erg goed vanaf. Wat voor mij nog een ongekende band was, heeft me hier toch wel even de wenkbrauwen laten fronsen. Mocht een andere band zich geroepen voelen om ook de cover-uitdaging aan te gaan, met dit album wordt de lat wel erg hoog gelegd. Of deze covers nu bij een groot publiek zullen aanslaan is de vraag, maar het muzikaal vermogen van deze band is bij deze mooi in de schijnwerper gezet. ‘Reverence’ zorgt voor een erg waardig eerbetoon aan vier trendzettende metal artiesten van de eighties.

Rocking Klingon (85)

Metal Blade Records

Tracklist: 1. Waiting For Darkness 2. Crusader 3. When Death Calls 4. Gates Of Babylon